Τα τελευταία χρόνια, η τεχνητή νοημοσύνη έχει κυριαρχήσει στην καθημερινότητά μας και διαδραματίζει πλέον καθοριστικό ρόλο στις ζωές μας. Η συνεχής πρόοδος στον τομέα της τεχνολογίας έχει επιτρέψει στην ΤΝ να διεισδύσει σε ποικίλους τομείς, όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η οικονομία και η επικοινωνία. Ως αποτέλεσμα, η λειτουργία της κοινωνίας μας επηρεάζεται σημαντικά, τόσο σε θετικό όσο και σε αρνητικό βαθμό, προκαλώντας συζητήσεις γύρω από ηθικά, επαγγελματικά και κοινωνικά ζητήματα.

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις προκλήσεις που θέτει η τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο της πνευματικής ιδιοκτησίας, με έμφαση στα συγγραφικά δικαιώματα. Με αφετηρία την ιστορική και θεωρητική θεμελίωση του δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας, αναλύεται η έννοια του δημιουργού και του πνευματικού έργου υπό το πρίσμα της ραγδαίας τεχνολογικής εξέλιξης. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στις προκλήσεις που ανακύπτουν από την ικανότητα της ΤΝ να δημιουργεί αυτόνομα περιεχόμενο — όπως κείμενα, εικόνες και μουσική — και τίθεται το θεμελιώδες ερώτημα: Μπορεί ένα έργο που παράγεται από μη ανθρώπινη οντότητα να προστατευθεί νομικά και να θεωρηθεί αντικείμενο συγγραφικών δικαιωμάτων;

Η εργασία προσεγγίζει συγκριτικά τις εθνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς νομοθετικές εξελίξεις, εξετάζει νομολογιακά προηγούμενα (όπως η υπόθεση Thaler v. Perlmutter στις ΗΠΑ), και αξιολογεί τις διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις (φυσικοδικαιικές, εργαλειακές, προσωπικές). Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στον ορισμό της δημιουργικότητας και στη διαφορά ανάμεσα στη δημιουργία που γίνεται με βοήθεια από τεχνητή νοημοσύνη και σε εκείνη που παράγεται αυτόνομα από τέτοια συστήματα.

Τέλος, προτείνεται η ανάγκη επαναξιολόγησης του δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας υπό το φως των νέων τεχνολογικών δεδομένων, με στόχο την εξισορρόπηση μεταξύ της προστασίας των δημιουργών και της προώθησης της καινοτομίας, θέτοντας τις βάσεις για ένα προοδευτικό νομικό πλαίσιο που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής της τεχνητής νοημοσύνης.

In recent years, artificial intelligence has become a dominant presence in our daily lives and now plays a decisive role in how we live. Ongoing technological advancements have allowed AI to penetrate various fields such as education, healthcare, the economy, and communication. As a result, the functioning of our society is significantly affected, both positively and negatively, sparking discussions around ethical, professional, and social issues.

This thesis explores the legal challenges posed by Artificial Intelligence (AI) to the current framework of copyright law, with a particular focus on authorship rights. Starting from the historical and theoretical foundations of intellectual property law, the research examines the concepts of authorship and protected works in the context of rapid technological advancement. Special emphasis is placed on the ability of AI to autonomously generate content—such as texts, images, and music—and raises the fundamental question: Can a work created by a non-human entity be legally protected under copyright law?

The study provides a comparative analysis of national, European, and international legal developments, including relevant case law such as Thaler v. Perlmutter in the United States. It discusses various theoretical perspectives—natural rights, instrumental, and personality-based approaches—while also addressing the evolving notion of creativity and the distinction between AI-assisted and fully autonomous creation.

The thesis concludes by highlighting the need to reassess existing copyright frameworks to better align with the realities of artificial intelligence. It advocates for a balanced legal approach that protects human creators while fostering technological innovation, proposing the groundwork for a future-oriented regulatory model fit for the age of AI.