Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία έχει ως στόχο την κατάρτιση και την
αξιολόγηση μιας μελέτης σύνθεσης βιώσιμου υπέρρευστου ινοπλισμένου
σκυροδέματος με κρυσταλλικό πρόσμικτο, έχοντας ως κύριο μέλημα την μετάβαση του
κατασκευαστικού κλάδου στην εφαρμογή προϊόντων με χαμηλότερο περιβαλλοντικό
αποτύπωμα, διατηρώντας παράλληλα σε υψηλό επίπεδο τις απαιτήσεις για μεγάλη
μηχανική αντοχή, εργασιμότητα και υψηλή ανθεκτικότητα. Η ανάγκη αυτή πηγάζει
από τις σύγχρονες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και πιο συγκεκριμένα του
φαινομένου της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, της μείωσης των παγκόσμιων
αποθεμάτων ορυκτών πόρων και την έλλειψη εργατοτεχνιτών. Στο πλαίσιο της
εργασίας αναλύθηκαν τρόποι προστασίας των κατασκευών από βλαπτικούς
περιβαλλοντικούς παράγοντες, που μειώνουν την διάρκεια ζωής των κατασκευών και
προδιαγραφές για υψηλή ανθεκτικότητα στην οποία συνεισφέραμε με τη χρήση
υπερρευστοποιητών τελευταίας γενιάς βασισμένους σε πολυκαρβοξυλικά και
φωσφονικά πολυμερή, ινών πολυπροπυλενίου 6 mm και τέλος με την χρήση
κρυσταλλικού προσμίκτου. Προκρίθηκε η χρήση εναλλακτικών πρώτων υλών όπως το
ποζολανικό CEM IV/B (P-W) 32.5 R του ομίλου ΤΙΤΑΝ, το οποίο χαρακτηρίζεται από
υψηλές περιβαλλοντικές επιδόσεις. Επίσης, πραγματοποιήθηκε ανάλυση SWOT της
σύνθεσης που σχεδιάστηκε, ώστε να προσδιοριστούν δυνατά, αδύνατα σημεία,
ευκαιρίες και απειλές με απώτερο σκοπό την μελλοντική της βελτίωση. Τέλος,
προέκυψε ότι υπάρχει η δυνατότητα χρήσης «πράσινου» τσιμέντου για την κατάρτιση
μίας ορθολογικής μελέτης σύνθεσης ΑΣΣ, που θα χαρακτηρίζεται από τεχνική
αρτιότητα καθιστώντας την επίσης φιλική προς το περιβάλλον συμβαδίζοντας με τις
σύγχρονες απαιτήσεις για πράσινη δόμηση.

This postgraduate thesis aims to develop and evaluate a sustainable mix design for high performance, self-compacting fiber-reinforced concrete incorporating a crystalline admixture. The primary objective is to support the transition of the construction industry and its workforce toward the adoption of materials with a reduced environmental footprint, while maintaining high standards of mechanical strength, workability and durability. This need arises from current global challenges such as climate change, particularly global warming, the depletion of non-renewable mineral sources and a growing shortage of skilled labor in the construction sector. The study examines effective strategies for protecting reinforced concrete structures against environmental degradation that shorten service life, as well as the specifications required to achieve enhanced durability. These include the use of next generation superplasticizers based on polycarboxylate and phosphonate polymers, 6 mm polypropylene fibers and a crystalline waterproofing admixture. A pozzolanic cement type CEM IV/B (P-W) 32,5R of TITAN Group, was selected for its superior environmental performance compared to conventional cements. An environmental Life Cycle Assessment (LCA) was conducted for the upstream stages of raw materials production, based on EPD data. The results showed a reduction of 21% to 28% in total CO2 emissions, compared to mixes using conventional cements. Also, a SWOT analysis was performed on the proposed mix design to identify its strengths, weaknesses, opportunities and threats with the aim of informing future optimization efforts. Finally, it was found that there is the possibility of using «green» cement for the development of a rational SCC mix design, which will be characterized by technical excellence and environmental friendliness, in line with modern requirements for green building.