Στη χριστιανική θεολογία η ασθένεια και η αμαρτία συνδέονται άρρηκτα, καθώς η πρώτη θεωρείται συνέπεια της δεύτερης ως τροχοπέδη της επικοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό. Επομένως, η ασθένεια και η αμαρτία θεωρούνται ξένες προς την ανθρώπινη φύση και οδηγούν στον πνευματικό και βιολογικό θάνατο, με τον πνευματικό θάνατο να θεωρείται σοβαρότερος. Για τους λόγους αυτούς η αμαρτία παραβιάζει τους θεϊκούς νόμους της ζωής, προκαλώντας ψυχική κόπωση και οδηγώντας σε σωματική και ψυχική ασθένεια. Η εργασία των ιερέων στα νοσοκομεία είναι δύσκολη και απαιτητική και η ορθόδοξη ποιμαντική οφείλει να αξιοποιεί την παγκόσμια εμπειρία, διατηρώντας όμως, παράλληλα, το ήθος της χριστιανικής πίστης. Η ποιμαντική στα νοσοκομεία πρέπει να λαμβάνει υπόψη το κοινωνικοπολιτιστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται και να στηρίζεται σε θεολογικές αντιλήψεις για την υγεία και την ασθένεια. Το Αννουσάκειο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Κισάμου –που αποτελεί αντικείμενο έρευνας της παρούσης εργασίας– ιδρυμένο κατά το έτος 1970, παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες και μακροχρόνια φροντίδα σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις. Προσφέρει ανακούφιση πόνου, εξειδικευμένη ιατρική υποστήριξη, ψυχολογική και πνευματική καθοδήγηση και ταυτοχρόνως στήριξη των οικογενειών των ασθενών. Επίσης, συνεργάζεται με τοπικούς Φορείς για την παροχή ιατρικής φροντίδας, κοινωνικών υπηρεσιών και βοήθειας στο σπίτι. Το έργο του Αννουσάκειου Θεραπευτηρίου αντανακλά την εκκλησιαστική προνοιακή φροντίδα, που υποστηρίζει την τρίτη ηλικία και την τοπική κοινότητα, συνδυάζοντας αρμονικά την επιστημονική ιατρική φροντίδα με την εκκλησιαστική προσφορά. Οι ιερείς σε αυτά τα ιδρύματα προσφέρουν σημαντική υποστήριξη στους ασθενείς και τις οικογένειές τους, εφοδιασμένοι με μεγάλο ψυχικό σθένος, λόγω της συναισθηματικής τους εμπλοκής στη φροντίδα των ασθενών.