This study explores the continuous decline in interest among young individuals in joining military academies in Greece. It seeks to identify the root causes of this trend and evaluate its implications. The research emphasises various social, economic, cultural, and educational factors that shape the career decisions of young people. It particularly highlights the contemporary values that favour autonomy, flexibility, and career progression over the conventional discipline and hierarchy linked to military professions.

A quantitative approach was employed, featuring a structured questionnaire completed by 150 participants from various regions of Greece. The results indicate that the main obstacles to pursuing a military career are low financial rewards, insufficient information about the benefits of military academies, and a negative public perception of this professional path, often influenced by the media and social networks. Furthermore, the analysis underscores the significant impact of demographic factors such as age, gender, educational level, and whether relatives serve in the military.

The study suggests targeted policy interventions aimed at reversing this negative trend. These interventions include strengthening financial incentives, upgrading facilities, expanding scholarship programmes and providing systematic information on the potential and prospects of educational institutions. This research adds to the broader academic conversation regarding the redefinition of military education to better align with the needs and expectations of modern society.

Η παρούσα μελέτη εξετάζει τη συνεχή μείωση του ενδιαφέροντος των νέων για την ένταξή τους στις στρατιωτικές ακαδημίες στην Ελλάδα. Στόχος της είναι η διερεύνηση των βαθύτερων αιτίων που οδηγούν στη συγκεκριμένη τάση και η αξιολόγηση των επιπτώσεών της. Η έρευνα εστιάζει σε ποικίλους κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτισμικούς και εκπαιδευτικούς παράγοντες που επηρεάζουν τις επαγγελματικές επιλογές των νέων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις σύγχρονες αξίες, οι οποίες ευνοούν την αυτονομία, την ευελιξία και την επαγγελματική εξέλιξη, σε αντίθεση με την παραδοσιακή πειθαρχία και ιεραρχία που συνδέονται με τις στρατιωτικές σταδιοδρομίες.

Υιοθετήθηκε ποσοτική μεθοδολογική προσέγγιση, μέσω  δομημένου ερωτηματολόγιου που συμπληρώθηκε από 150 συμμετέχοντες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα κύρια εμπόδια για την επιδίωξη στρατιωτικής σταδιοδρομίας είναι οι χαμηλές οικονομικές απολαβές, η ανεπαρκής πληροφόρηση σχετικά με τα οφέλη των στρατιωτικών ακαδημιών και η αρνητική αντίληψη του κοινού για αυτή την επαγγελματική πορεία, η οποία συχνά επηρεάζεται από τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα. Επιπλέον, η ανάλυση υπογραμμίζει τη σημαντική επίδραση δημογραφικών παραγόντων, όπως η ηλικία, το φύλο, το μορφωτικό επίπεδο και το αν συγγενείς υπηρετούν στο στρατό.

Η μελέτη προτείνει στοχευμένες πολιτικές παρεμβάσεις με σκοπό την αναστροφή της αρνητικής αυτής τάσης. Οι παρεμβάσεις αυτές περιλαμβάνουν την ενίσχυση των οικονομικών κινήτρων, την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων, τη διεύρυνση των προγραμμάτων υποτροφιών και τη συστηματική πληροφόρηση για τις δυνατότητες και τις προοπτικές των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η παρούσα έρευνα συμβάλλει στον ευρύτερο επιστημονικό διάλογο για την επαναπροσέγγιση της στρατιωτικής εκπαίδευσης και την προσαρμογή της στις ανάγκες και προσδοκίες της σύγχρονης κοινωνίας.