This dissertation explores the benefits, difficulties, failures, and practical problems of
diversity management and its implementation in the private and public sectors. The
study was conducted through a literature review and quantitative primary research.
The basis of this study was a fully structured questionnaire, which was distributed to
employees working in various private and public organizations in the country.
The image that was formed for the management of diversity of employees was
adequate; since the respondents consider that the management of diversity exists and
constitutes a recorded policy in their institution/company. A fairly important source of
the origin of diversity is prejudices and stereotypes, which are reinforced by the ethos,
politics, and structure of each workplace, while enhancing team performance,
adaptability, and openness to change—whether stemming from external or internal
factors—were identified as the two main advantages.
The main conclusion is that diversity management in the workplace can be achieved
through cultural change, staff training and education, and the development and
assessment of personnel competencies.

Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τα οφέλη, τις δυσκολίες, τις αποτυχίες και
τα πρακτικά προβλήματα της διαχείρισης της ποικιλομορφίας και της εφαρμογής της
στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η μελέτη διεξήχθη μέσω ανασκόπησης της
βιβλιογραφίας και ποσοτικής πρωτογενούς έρευνας. Η βάση της παρούσας μελέτης
ήταν ένα πλήρως δομημένο ερωτηματολόγιο που διανεμήθηκε σε εργαζομένους
ιδιωτικού και δημοσίου φορέας της χώρας.
Η εικόνα που σχηματίστηκε για τη διαχείριση της ποικιλομορφίας των εργαζομένων
ήταν επαρκής, καθώς οι άνθρωποι που απάντησαν θεωρούν ότι η διαχείριση της
ποικιλομορφίας υπάρχει και αποτελεί πολιτική που εντοπίζεται στον
οργανισμό/εταιρεία τους. Μια κύρια πηγή προέλευσης της ποικιλομορφίας είναι οι
προκαταλήψεις και οι προκατασκευασμένες αντιλήψεις, τα οποία ενισχύονται από
τον πολιτισμό, την πολιτική και τη δομή κάθε χώρου εργασίας, ενώ η ενίσχυση της
απόδοσης της ομάδας, η ευελιξία και η αποδοχή των μεταβολών που προέρχονται
από το εξωτερικό και εσωτερικό περιβάλλον, αναδείχθηκαν ως τα δύο κύρια οφέλη.
Το κύριο συμπέρασμα είναι ότι η διαχείριση της ποικιλομορφίας στον χώρο εργασίας
μπορεί να επιτευχθεί μέσω της πολιτισμικής αλλαγής, της εκπαίδευσης-κατάρτισης
του προσωπικού και της ανάπτυξης, καθώς και της αξιολόγησης των ικανοτήτων του
προσωπικού.