Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των
λατομικών δραστηριοτήτων και διερευνά τις δυνατότητες αειφόρου αξιοποίησης των
ανενεργών λατομείων με έμφαση στην περιοχή της Καστοριάς. Η περιοχή αυτή
χαρακτηρίζεται από έντονη εξορυκτική δραστηριότητα, η οποία έχει οδηγήσει σε
σημαντικές περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις, όπως αλλοίωση του τοπίου, απώλεια
βιοποικιλότητας και ρύπανση των υδάτινων πόρων.
Η εργασία αναλύει τις επιπτώσεις αυτές και προτείνει στρατηγικές για την
αποκατάσταση και επαναχρησιμοποίηση των ανενεργών λατομείων, με στόχο την
περιβαλλοντική αποκατάσταση και την ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας και
οικονομίας. Προτείνονται παρεμβάσεις όπως η αναδάσωση, η δημιουργία χώρων
αναψυχής και εκπαιδευτικών κέντρων, καθώς και η εγκατάσταση μονάδων
επεξεργασίας αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ),
συμβάλλοντας στην κυκλική οικονομία και στη μείωση της ανάγκης για νέες
εξορύξεις.
Η επιτυχής υλοποίηση αυτών των προτάσεων απαιτεί συνεργασία μεταξύ των
αρμόδιων αρχών, των τοπικών κοινοτήτων και των ειδικών επιστημόνων, καθώς και
την εφαρμογή κατάλληλων τεχνικών και την εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων. Η
αειφόρος αξιοποίηση των ανενεργών λατομείων μπορεί να συμβάλει στην
περιβαλλοντική αποκατάσταση, την κοινωνική ευημερία και την οικονομική
ανάπτυξη της περιοχής, καθιστώντας την μια βιώσιμη επιλογή για το μέλλον.
Γίνεται μελέτη περίπτωσης για το λατομείο της Καστοριάς, στη θέση «Βράχος» και
παρουσιάζεται το ευρύτερο περιβάλλον της, οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα και
οι επιπτώσεις στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Συμπερασματικά, η εργασία υπογραμμίζει τη σημασία της ολοκληρωμένης
προσέγγισης στη διαχείριση των ανενεργών λατομείων, προτείνοντας πρακτικές
λύσεις που συνδυάζουν την περιβαλλοντική προστασία με την κοινωνικοοικονομική
ανάπτυξη, συμβάλλοντας στην επίτευξη των στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης.

This master's thesis investigates the environmental impacts of quarrying activities and
explores sustainable strategies for the rehabilitation and reuse of inactive quarries,
focusing on the area of Kastoria. The region has experienced significant quarrying
activity, leading to environmental degradation such as landscape alteration,
biodiversity loss, and pollution of air and water resources. The abandonment of
quarries without proper restoration exacerbates these issues, highlighting the need for
sustainable management practices.
The study analyses current rehabilitation approaches, including land reshaping,
reforestation with native species, creation of water bodies, and development of
recreational or educational facilities. It also examines the potential for establishing
construction and demolition waste processing units within inactive quarries,
contributing to the circular economy and reducing the need for new extractions.
Successful rehabilitation requires collaboration among authorities, local communities,
and experts, as well as the implementation of appropriate techniques and allocation of
necessary resources. Sustainable reuse of inactive quarries can lead to environmental
restoration, social well-being, and economic development, making it a viable option
for the future.
A case study is conducted on the Kastoria quarry, located in the "Vrachos" area,
examining its broader environmental context, the processes taking place, and the
impacts on both the natural and human-made environment.
In conclusion, the thesis emphasizes the importance of an integrated approach to
managing inactive quarries, proposing practical solutions that combine environmental
protection with socio-economic growth, contributing to the achievement of
sustainable development goals in the Western Macedonia region.