Migration has emerged as one of the most polarizing issues in the political discourse of both the European Union and the United States, increasingly shaped by populist narratives and electoral strategies. While in both contexts, anti-migration rhetoric has gained prominence, this thesis investigates the economic impact of migration and refugee flows on host countries, with a comparative focus on the European Union (EU) and the United States of America (USA). It explores the extent to which migrants and refugees contribute to gross domestic product (GDP) and influence the banking sector, while analysing the structural factors that shape their economic integration. Against a background of rising anti-migration rhetoric and political polarization, the research addresses the apparent contradiction between the political rejection of migration and the economic demand for migrant labour. Methodologically, the thesis adopts a qualitative, comparative approach. Drawing on secondary sources, including reports from public policy institutes, EU and U.S. governmental publications, and academic literature, it examines five core pillars: reception policies, factors influencing economic integration, labour market outcomes, contributions to GDP, and the impact on the banking sector. Empirical data and case studies from Germany, France, Spain, Italy, and Greece provide depth to the EU analysis, while parallel U.S. data offer a basis for comparison. The findings demonstrate that both the EU and the U.S. derive substantial economic and fiscal benefits from migration. Migrants and refugees do not displace native workers or suppress wages; instead, they complement native labour, especially in low-skilled sectors. The U.S. shows faster and more cohesive integration outcomes, due to its centralized resettlement infrastructure and flexible labour market, while the EU continues to face structural fragmentation and uneven national policies. In both regions, migration positively contributes to GDP and supports demographic renewal. The banking sector benefits from increased financial inclusion and remittance flows, though U.S. institutions exhibit more advanced engagement. The study concludes that unlocking the full economic potential of migration requires coordinated policies, improved integration mechanisms, and further research on underexplored financial impacts such as access to credit and migrant entrepreneurship.

Η μετανάστευση έχει αναδειχθεί σε ένα από τα πλέον διχαστικά ζητήματα στον πολιτικό λόγο τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς διαμορφώνεται όλο και περισσότερο από λαϊκίστικές αφηγήσεις και εκλογικές στρατηγικές. Παρά την αυξανόμενη κυριαρχία της αντί-μεταναστευτικής ρητορικής και στις δύο περιοχές, η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τις οικονομικές επιπτώσεις των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών στις χώρες υποδοχής, δίνοντας έμφαση στην συγκριτική ανάλυση μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (ΗΠΑ). Εξετάζεται ο βαθμός στον οποίο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες συμβάλλουν στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και επηρεάζουν τον τραπεζικό τομέα, ενώ αναλύονται και οι δομικοί παράγοντες που διαμορφώνουν την οικονομική τους ένταξη. Μέσα σε ένα πλαίσιο πολιτικής πόλωσης και αυξανόμενης απόρριψης της μετανάστευσης, η μελέτη προσεγγίζει την προφανή αντίφαση μεταξύ της πολιτικής αποδοκιμασίας και της οικονομικής αναγκαιότητας για εργατικό δυναμικό. Μεθοδολογικά, υιοθετείται ποιοτική και συγκριτική προσέγγιση. Μέσω δευτερογενών πηγών όπως εκθέσεις πολιτικής, επίσημα κρατικά έγγραφα της ΕΕ και των ΗΠΑ, και ακαδημαϊκή βιβλιογραφία, η ανάλυση οργανώνεται σε πέντε βασικούς άξονες: πολιτικές υποδοχής, παράγοντες ένταξης, επιπτώσεις στην αγορά εργασίας, συνεισφορά στο ΑΕΠ και επιπτώσεις στον τραπεζικό τομέα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ αποκομίζουν σημαντικά οικονομικά και δημοσιονομικά οφέλη από τη μετανάστευση. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν υποκαθιστούν τους ημεδαπούς εργαζόμενους ούτε πιέζουν προς τα κάτω τους μισθούς αλλά αντίθετα, τους συμπληρώνουν, κυρίως σε χαμηλής ειδίκευσης επαγγέλματα. Οι ΗΠΑ παρουσιάζουν ταχύτερη και πιο συντονισμένη ένταξη λόγω κεντρικού συστήματος επανεγκατάστασης και ευέλικτης αγοράς εργασίας, ενώ η ΕΕ συνεχίζει να επηρεάζεται από τις κατακερματισμένες πολιτικές. Η μετανάστευση συμβάλλει θετικά στο ΑΕΠ και στη δημογραφική ανανέωση, με τον τραπεζικό τομέα να επωφελείται από την αυξημένη χρηματοοικονομική ένταξη και τις ροές εμβασμάτων. Η εργασία καταλήγει ότι η πλήρης αξιοποίηση του οικονομικού δυναμικού της μετανάστευσης απαιτεί συντονισμένες πολιτικές, βελτιωμένους μηχανισμούς ένταξης και περαιτέρω έρευνα για οικονομικές πτυχές όπως η πρόσβαση σε χρηματοδότηση και η επιχειρηματικότητα των μεταναστών.