This dissertation investigates the dynamics between protectionism and free trade through the lens of the European Union's anti-dumping measures on Chinese products. It examines whether the EU can assume a leadership role in upholding the international liberal order amid growing global trade tensions, particularly those initiated by the United States under the Trump administration. The study evaluates the economic, geopolitical, and policy implications of EU-China trade relations, considering factors such as the impact of anti-dumping duties, the fragility of global supply chains post-COVID-19, and evolving diplomatic alignments. A mixed methodology combining statistical analysis and political-economic theory provides insights into the effectiveness and consequences of anti-dumping measures. The research concludes that while the EU uses selective protectionist tools, its commitment to multilateralism positions it as a potential counterbalance to unilateral U.S. trade actions, with strategic partnerships—possibly with China—serving as a critical path forward in shaping the future of global trade governance.

Αυτή η διατριβή διερευνά τη δυναμική μεταξύ προστατευτισμού και ελεύθερου εμπορίου μέσα από το πρίσμα των μέτρων αντιντάμπινγκ της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κινεζικά προϊόντα. Εξετάζει εάν η ΕΕ μπορεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην υποστήριξη της διεθνούς φιλελεύθερης τάξης εν μέσω αυξανόμενων εμπορικών εντάσεων στο παγκόσμιο εμπόριο, ιδίως εκείνων που ξεκίνησαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες υπό την κυβέρνηση Τραμπ. Η μελέτη αξιολογεί τις οικονομικές, γεωπολιτικές και πολιτικές επιπτώσεις των εμπορικών σχέσεων ΕΕ-Κίνας, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως ο αντίκτυπος των δασμών anti-dumping, η ευθραυστότητα των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού μετά την COVID-19 και οι εξελισσόμενες διπλωματικές ευθυγραμμίσεις. Μια μικτή μεθοδολογία που συνδυάζει στατιστική ανάλυση και πολιτικοοικονομική θεωρία παρέχει πληροφορίες για την αποτελεσματικότητα και τις συνέπειες των μέτρων anti-dumping. Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ενώ η ΕΕ χρησιμοποιεί επιλεκτικά προστατευτικά εργαλεία, η δέσμευσή της στον πολυμερισμό την τοποθετεί ως πιθανό αντίβαρο στις μονομερείς εμπορικές ενέργειες των ΗΠΑ, με τις στρατηγικές συνεργασίες -πιθανώς με την Κίνα- να χρησιμεύουν ως κρίσιμη πορεία προς τα εμπρός στη διαμόρφωση του μέλλοντος της διακυβέρνησης του παγκόσμιου εμπορίου.