Η βρουκέλλωση εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ζωοανθρωπονόσους παγκοσμίως, επηρεάζοντας τόσο τη δημόσια υγεία, όσο και την κτηνοτροφική παραγωγή. Παρά τις προσπάθειες ελέγχου και εκρίζωσης, η νόσος παραμένει ενδημική, με την Ελλάδα να καταγράφει τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων μεταξύ των χωρών της Ευρώπης. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στην καταγραφή των πρόσφατων επιδημιολογικών δεδομένων, την ανάλυση των κυριότερων παραγόντων κινδύνου και την αξιολόγηση των στρατηγικών ελέγχου και πρόληψης της βρουκέλλωσης στην Ελλάδα. Πρόκειται για μία σημαντική ανασκόπηση, καθώς δεν υπάρχει άλλη πρόσφατη μελέτη που να συγκεντρώνει και να αναλύει ολοκληρωμένα τα διαθέσιμα δεδομένα για τη χώρα. Η μεθοδολογία βασίστηκε στη συγκριτική ανάλυση επιστημονικών ερευνών και επιδημιολογικών δεδομένων, που αφορούν την Ελλάδα και έχουν δημοσιευτεί από το 2000 και έπειτα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η ανθρώπινη βρουκέλλωση στην Ελλάδα πλήττει κυρίως επαγγελματικές ομάδες που έρχονται σε άμεση επαφή με ζώα και ζωικά προϊόντα, όπως κτηνοτρόφους, εκδοροσφαγείς και λοιπούς εργαζομένους στον τομέα ζωικής παραγωγής. Η νόσος παρουσιάζει εποχική διακύμανση και υψηλότερη συχνότητα σε αγροτικές περιοχές, όπου εφαρμόζονται προληπτικοί εμβολιασμοί των ζώων. Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την άμεση έκθεση σε μολυσμένα ζώα και ζωικά προϊόντα, καθώς και την κατανάλωση μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων. Παρά τη συμβολή των στρατηγικών ελέγχου που εφαρμόζονται, δηλαδή τον εμβολιασμό των νεαρών θηλυκών ζώων και τα προγράμματα εκρίζωσης, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις κατά την αντιμετώπιση της νόσου, όπως η περιορισμένη συμμόρφωση των κτηνοτρόφων με τα προγράμματα εμβολιασμού, αλλά και η υποκαταγραφή των κρουσμάτων, που επηρεάζει τη δημόσια υγεία. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι απαιτείται περαιτέρω ενίσχυση των συστημάτων επιδημιολογικής επιτήρησης της νόσου, βελτίωση των στρατηγικών πρόληψης, μέσω της εκπαίδευσης των επαγγελματιών ζωικής παραγωγής και των καταναλωτών, καθώς και υιοθέτηση στοχευμένων πολιτικών ελέγχου. Οι παρεμβάσεις αυτές είναι απαραίτητες για τη μείωση της επίπτωσης της νόσου και τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

Brucellosis remains one of the most significant zoonotic diseases worldwide, affecting both public health and livestock production. Despite control and eradication efforts, the disease remains endemic, with Greece reporting the highest numbers of cases among European countries. This study aims to document recent epidemiological data, analyze the main risk factors, and evaluate the control and prevention strategies for brucellosis in Greece. It is a crucial review, as no other recent study comprehensively complies and analyzes the available date for the country. The methodology was based on a comparative analysis of scientific studies and epidemiological data related to Greece, published from 2000 onwards.

Findings indicate that human brucellosis in Greece primarily affects occupational groups that have direct contact with animals and animal products, such as livestock farmers, slaughterhouse workers, and other professionals in the animal production sector. The disease exhibits seasonal variation and a higher frequency in rural areas where preventive vaccination programs for livestock are implemented. The main risk factors include direct contact with infected animals and animal products, as well as the consumption of unpasteurized dairy products. Despite the contribution of control strategies, such as the vaccination of young female animals and eradication programs, challenges remain including the underreporting of cases and the limited compliance of livestock farms with vaccination programs. The study concludes that further strengthening of epidemiological surveillance systems, improving prevention strategies through the education of livestock professionals and consumers, and adopting targeted control policies are necessary. These interventions are essential to reduce the disease’s impact and safeguard public health.