Η παρούσα εργασία εξετάζει τον ρόλο των Συστημάτων Διαχείρισης Ποιότητας (ΣΔΠ)
στην ενίσχυση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας στον φαρμακευτικό κλάδο. Σε ένα
διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, όπου η περιβαλλοντική συμμόρφωση αποτελεί
πλέον στρατηγική προτεραιότητα, οι φαρμακευτικές εταιρείες καλούνται να
υιοθετήσουν πρακτικές που ελαχιστοποιούν τις αρνητικές τους επιπτώσεις στο
περιβάλλον, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο την ποιότητα των προϊόντων ή τη
συμμόρφωση με κανονιστικά πρότυπα.

Ο σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της ενίσχυσης των αρχών
περιβαλλοντικής βιωσιμότητας μέσω των Συστημάτων Διαχείρισης Ποιότητας εντός
των φαρμακοβιομηχανιών. Η βιομηχανία αντιμετωπίζει αυξανόμενη πίεση να
ελαχιστοποιήσει το οικολογικό της αποτύπωμα, διατηρώντας παράλληλα τη
συμμόρφωση με αυστηρά πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας. Τα ΣΔΠ θα μπορούσαν
να αποτελούν ένα εργαλείο διπλού σκοπού που διασφαλίζει τόσο την ποιότητα όσο και
τις περιβαλλοντικές επιδόσεις.

Η εργασία στηρίζεται σε βιβλιογραφική ανασκόπηση και εμπειρική διερεύνηση μέσω
ερωτηματολογίου που διανεμήθηκε σε εργαζομένους φαρμακευτικών επιχειρήσεων.
Το ερωτηματολόγιο, με στόχο την αξιολόγηση του επιπέδου υιοθέτησης του ΣΔΠ στην
προώθηση της βιωσιμότητας και των μετρήσιμων επιπτώσεών του στις
περιβαλλοντικές μετρήσεις, ανέδειξε υψηλό βαθμό περιβαλλοντικής
ευαισθητοποίησης και θετική στάση απέναντι στην ενσωμάτωση περιβαλλοντικών
στόχων στα υφιστάμενα ΣΔΠ. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι οι οργανισμοί που
επενδύουν σε εκπαιδεύσεις, πράσινες τεχνολογίες και πιστοποιημένα πρότυπα (όπως
ISO 9001 και ISO 14001), επιτυγχάνουν καλύτερη ενσωμάτωση της βιωσιμότητας στις
λειτουργίες τους.

Τα συμπεράσματα υπογραμμίζουν τη σημαντική συμβολή των ΣΔΠ ως εργαλείων υποστήριξης της περιβαλλοντικής στρατηγικής, ενισχύοντας τη διαφάνεια, την ενεργή
συμμετοχή των εργαζομένων και τη μακροπρόθεσμη περιβαλλοντική απόδοση των
επιχειρήσεων. Παράλληλα, εντοπίζονται τομείς που απαιτούν περαιτέρω βελτίωση,
όπως η συστηματική εκπαίδευση του προσωπικού και η ενίσχυση της εσωτερικής
επικοινωνίας γύρω από τις περιβαλλοντικές επιδόσεις.

Η εργασία συμβάλλει στον επιστημονικό διάλογο αναδεικνύοντας τη δυναμική
αλληλεπίδραση μεταξύ ποιότητας και περιβάλλοντος και προτείνει κατευθύνσεις για
τη βελτιστοποίηση της περιβαλλοντικής πολιτικής στον φαρμακευτικό τομέα μέσω
στοχευμένων παρεμβάσεων στα Συστήματα Διαχείρισης Ποιότητας.

This paper examines the role of Quality Management Systems (QMS) in enhancing
environmental sustainability in the pharmaceutical industry. In an ever-changing
environment, where environmental compliance is now a strategic priority,
pharmaceutical companies are called upon to adopt practices that minimize their
negative impact on the environment, without compromising product quality or
compliance with regulatory standards.

The purpose of the thesis is to investigate the strengthening of environmental
sustainability principles through Quality Management Systems within the
pharmaceutical industries. The industry is facing increasing pressure to minimize its
ecological footprint while maintaining compliance with stringent quality and safety
standards. DBPs could be a dual-purpose tool that ensures both quality and
environmental performance.

The thesis is based on a literature review and empirical investigation through a
questionnaire distributed to employees of pharmaceutical companies. The
questionnaire, aimed at assessing the level of adoption of the DBP in promoting
sustainability and its measurable impact on environmental measurements, highlighted
a high degree of environmental awareness and a positive attitude towards the
integration of environmental objectives in existing DBPs. The results show that
organizations that invest in training, green technologies and certified standards (such as
ISO 9001 and ISO 14001), achieve better integration of sustainability into their
operations.

The conclusions highlight the important contribution of DBPs as tools to support the
environmental strategy, enhancing transparency, active participation of employees and
the long-term environmental performance of businesses. At the same time, areas that
require further improvement are identified, such as the systematic training of staff and
the strengthening of internal communication around environmental performance.

The paper contributes to the scientific dialogue by highlighting the dynamic interaction
between quality and the environment and proposes directions for the optimization of
environmental policy in the pharmaceutical sector through targeted interventions in
Quality Management Systems.