Η παρούσα εργασία διερευνά τις αναλυτικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση βαρέων μετάλλων στο γάλα, στα γαλακτοκομικά προϊόντα και στα γαλακτοκομικά απόβλητα, με στόχο την κατανόηση των δυνατοτήτων, περιορισμών και εφαρμογών τους σε πραγματικές συνθήκες. Η παρουσία βαρέων μετάλλων στα τρόφιμα αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα, καθώς ακόμη και ίχνη αυτών των στοιχείων ενδέχεται να έχουν δυσμενείς συνέπειες. Ως εκ τούτου, η ανάγκη για αξιόπιστες μεθόδους ανάλυσης είναι κρίσιμη τόσο για τον ποιοτικό έλεγχο όσο και για την προστασία της δημόσιας υγείας. Η εργασία παρουσιάζει συνοπτικά τις κυριότερες τεχνικές που έχουν καθιερωθεί στον τομέα αυτό, την Ατομική Απορρόφηση (AAS), την Φασματομετρία Εκπομπής με Επαγωγικά Συζευγμένο Πλάσμα (ICP-OES), την Φασματομετρία Μαζών (ICP-MS) και την Ολική Ανάκλαση Φθορισμομετρίας Ακτίνων X (TXRF). Καθεμία από αυτές παρουσιάζει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα, όπως η υψηλή ευαισθησία της ICP-MS, η απλότητα και προσβασιμότητα της AAS, η πολυστοιχειακή δυνατότητα της ICP-OES και η φιλική προς το περιβάλλον φύση της TXRF. Η αξιολόγηση των τεχνικών γίνεται με βάση παραμέτρους όπως το όριο ανίχνευσης, η ακρίβεια, η ταχύτητα ανάλυσης, η απαίτηση για προετοιμασία δείγματος, η δυνατότητα αυτοματοποίησης και η οικονομική βιωσιμότητα

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην πρακτικότητα κάθε μεθόδου όταν εφαρμόζεται σε διαφορετικά είδη δειγμάτων, όπως νωπό γάλα, ορός, γαλακτοκομικά απόβλητα ή προϊόντα με υψηλό λιποπρωτεϊνικό φορτίο. Οι τεχνικές συγκρίνονται τόσο θεωρητικά όσο και με βάση εφαρμοσμένες μελέτες που έχουν δημοσιευτεί σε διεθνείς επίπεδο, ενώ παράλληλα συζητούνται οι περιορισμοί που θέτει η φύση των δειγμάτων, όπως η ανάγκη για πέψη, η παρουσία οργανικών παρεμβολών και οι απαιτήσεις ως προς τη σταθερότητα του δείγματος. Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζεται η καταλληλότητα κάθε τεχνικής για χρήση σε ρουτίνες ελέγχου, σε ερευνητικά πρωτόκολλα ή σε βιομηχανικές εφαρμογές, λαμβάνοντας υπόψη την ευελιξία, το κόστος και την τεχνική εξειδίκευση που απαιτείται. Επιπλέον, αναλύονται οι προοπτικές για μελλοντική έρευνα και βελτιστοποίηση των τεχνικών, με στόχο την αύξηση της απόδοσης, τη μείωση του κόστους και την εφαρμογή τους σε συνθήκες πεδίου.