Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αν και διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη, έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί ως δίαυλοι για εγκλήματα, όπως η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η φοροδιαφυγή και η απόκρυψη παράνομου πλούτου. Οι ελβετικές τράπεζες, οι οποίες ιστορικά συνδέονται με αυστηρούς νόμους περί τραπεζικού απορρήτου και εμπιστευτικότητας των πελατών, έχουν δεχθεί διεθνή κριτική για το γεγονός ότι αποτυγχάνουν να αποτρέψουν εγκλήματα όπως το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Ωστόσο, η αυξανόμενη παγκόσμια πίεση και η εξέλιξη των διεθνών προτύπων έχουν οδηγήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού ρυθμιστικού πλαισίου της Ελβετίας κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Η μελέτη εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι ελβετικές τράπεζες έχουν προσαρμοστεί σε αυτές τις αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης της υιοθέτησης ενισχυμένων μέτρων δέουσας επιμέλειας, της κατηγοριοποίησης των πελατών και των πολιτικών παρακολούθησης των συναλλαγών. Αναλύει επίσης τη διαφοροποιημένη προσέγγιση της Ελβετίας όσον αφορά τη συνεργασία με τις ξένες αρχές, ιδίως όσον αφορά τη διάκριση μεταξύ εγκληματικής συμπεριφοράς και παραβάσεων της φορολογίας. Παρά τις μεταρρυθμίσεις αυτές, η Ελβετία διατηρεί το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα ως χρηματοοικονομικό κέντρο, εν μέρει λόγω της συνεχιζόμενης προστασίας της φορολογικής ιδιωτικότητας εντός των νομικών ορίων.
Παρουσιάζονται συστάσεις πολιτικής που αποσκοπούν στην ενίσχυση του ρόλου των τραπεζών στην καταπολέμηση του χρηματοοικονομικού εγκλήματος. Αυτές περιλαμβάνουν την ενίσχυση των διαδικασιών «Γνώρισε τον πελάτη σου» (KYC), την επέκταση της συνεργασίας με διεθνείς ρυθμιστικούς φορείς όπως η Ομάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης (FATF) και την αύξηση της διαφάνειας μέσω της αυτόματης ανταλλαγής χρηματοοικονομικών πληροφοριών.

Although financial institutions play a central role in economic development, they have also been used as conduits for illicit activities such as money laundering, tax evasion, and the concealment of illicit wealth. Swiss banks, which have historically been associated with strict banking secrecy and client confidentiality laws, have been criticized internationally for failing to adequately prevent money laundering and terrorist financing. However, increasing global pressure and the evolution of international standards have led to significant reforms of Switzerland's financial regulatory framework over the past two decades.
This study examines how Swiss banks have adapted to these changes, including the adoption of enhanced due diligence measures, customer segmentation, and transaction monitoring policies. It also analyzes Switzerland's differentiated approach to cooperation with foreign authorities, particularly with regard to the distinction between criminal behavior and tax violations. Despite these reforms, Switzerland retains its competitive advantage as a financial center, partly due to the continued protection of tax privacy within legal limits.
Policy recommendations are presented to strengthen the role of banks in combating financial crime. These include strengthening "Know Your Customer" (KYC) procedures, extending cooperation with international regulatory bodies such as the Financial Action Task Force (FATF), and increasing transparency through the automatic exchange of financial information.