Περίληψη
Εισαγωγή: Η αύξηση της γήρανσης του πληθυσμού, αποτελεί αποτέλεσμα συνδυασμού της
παράτασης του προσδόκιμου ζωής και της μείωσης του αριθμού γεννήσεων. Η γήρανση
αποτελεί μία φυσιολογική, μη αναστρέψιμη διαδικασία των οργανισμών. Η διαδικασία αυτή
έχει ως αποτέλεσμα την αρνητική επιρροή σε διάφορες πτυχές της ζωής του ατόμου όπως
εκείνοι της σωματικής και ψυχικής του υγείας. Η κατάθλιψη, είναι μία ψυχική διαταραχή, ένα
σύνδρομο, το οποίο εκδηλώνεται με ένα σύνολο συμπτωμάτων, όπως η αλλαγή της διάθεσης
και η ανηδονία. Ο ΠΟΥ (2015) υποστήριξε πως τα ποσοστά κατάθλιψης μεταξύ των
ηλικιωμένων κυμαίνονται μεταξύ του 10 – 20%, αποτελώντας την πιο συχνά εμφανιζόμενη
ψυχική διαταραχή της τρίτης ηλικίας. Αίτιο εκδήλωσής της, αποτελεί η αλληλεπίδραση μεταξύ
ενός συνόλου βιολογικών και ψυχοκοινωνικών παραγόντων. Η αντιμετώπισή της
περιλαμβάνει έναν συνδυασμό φαρμακευτικών, ψυχοθεραπευτικών και εναλλακτικών
θεραπειών. Η πρόληψη διακρίνεται σε πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή και αποτελεί
καίριο κομμάτι στην αντιμετώπισή της.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ ατομικών και
κοινωνικών παραγόντων τη συχνότητα εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων στην τρίτη
ηλικία. Επίσης ο προσδιορισμός της προσπάθειας η οποία καταβάλλεται σε ατομικό πλαίσιο
για την πρόληψη, τον περιορισμό και την αντιμετώπιση της εκδήλωσης των καταθλιπτικών
συμπτωμάτων.
Μεθοδολογία: Για την διεξαγωγή της μελέτης εφαρμόστηκε η ποιοτική μεθοδολογία. Η
συλλογή των απαραίτητων δεδομένων πραγματοποιήθηκε με δειγματοληψία ευκολίας, με την
διεξαγωγή δομημένων και ημι-δομημένων συνεντεύξεων σε 13 άτομα άνω των 65 ετών. Η
ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με την μέθοδο της θεματικής ανάλυσης.
Ευρήματα: Η ανάλυση των δεδομένων των συνεντεύξεων, κατέδειξαν την συσχέτιση μεταξύ
δημογραφικών και ατομικών χαρακτηριστικών των ηλικιωμένων, όπως αυτά της ηλικίας, της
οικογενειακή κατάστασης, του βαθμού εκπαίδευσης και την ύπαρξης χρόνιων νοσημάτων, με
την αύξηση των πιθανοτήτων εκδήλωσης καταθλιπτικής συμπτωματολογίας. Ανέδειξε
επιπλέον τον τρόπο, με τον οποίο, τα χαρακτηριστικά αυτά μπορούν να προτρέψουν ή να αποτρέψουν του ηλικιωμένους, από το να προβούν σε ενέργειες για την πρόληψη και την
αντιμετώπισή της κατάθλιψης.
Συμπεράσματα: Η ποιοτική αυτή έρευνα, ανέδειξε τον πολυπαραγοντικό χαρακτήρα της
κατάθλιψης όψιμης έναρξης, επιβεβαιώνοντας τα στοιχεία υφισταμένων μελετών, σχετικά με
την επιρροή των ατομικών, δημογραφικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών των
ηλικιωμένων στην εκδήλωση καταθλιπτικής συμπτωματολογίας και στον τρόπο
αντιμετώπισής της.
Introduction: The increase in population aging is the result of a combination of prolonged life
expectancy and a decline in birth rates. Aging is a natural, irreversible process of living
organisms. This process negatively affects various aspects of a person's life, such as their
physical and mental health. Depression is a mental disorder, a syndrome, that manifests with a
set of symptoms, such as mood swings and anhedonia. The WHO(2015) stated that the
prevalence of depression among the elderly ranges between 10 - 20%, making it the most
common occuring mental disorder in older age. Its onset caused by the interaction of a set of
biological and psychosocial factors. Its treatment includes a combination of pharmaceutical,
psychotherapeutic and alternative therapies. Prevention is divided into primary, secondary and
tertiary levels and constitutes a crucial component in its management.
Aim: The purpose of this research is to investigate the relationship between individual and
social factors with the frequency of depressive symptoms in older adults. Additionally, it seeks
to identify the efforts made at the individual level to prevent, limit and manage the onset of
depressive symptoms.
Methods: A qualitative methodology was applied fot the implementation of the study. Data
collection was conducted using convenience sampling, through structured and semi-structured
interviews with 13 individuals over the age of 65. The data were analyzed using the method of
thematic analysis.
Results: The analysis of the interview data highlighted the correlation between demographic
and individual characteristics of the elderly, such as age, marital status, level of education and
the presence of chronic illnesses, with the increased likelihood of developing depressive
symptoms. Moreover, it revealed how these characteristics may either encourage or discourage
the elderly from taking action toward the prevention and management of such symptoms.
Conclusions: This qualitative study highlighted the multifactorial nature of late-onset
depression, confirming findings from existing studies regarding the influence of individual,
demographic and social characteristics of the elderly on both the manifestation of depressive
symptomatology and the ways in which these are managed.
Βαρβάρα Τσώλη Διπλωματική Εργασία 530070