Αστοί, αγρότες και εργάτες: Θέματα της ελληνικής κοινωνικής ιστορίας/ΣΕΙ 63
22
12
Η παρούσα εργασία εξετάζει τη θέση της γυναίκας στα Επτάνησα κατά τον 19ο αιώνα μέσα από το έργο Ελλήνων πεζογράφων, με επίκεντρο την Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου. Εστιάζοντας στο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο των Ιονίων Νήσων, αναλύονται οι πολλαπλές επιρροές (ενετική, γαλλική, βρετανική) στη διαμόρφωση των έμφυλων ρόλων και στην ανάδυση μορφωμένων γυναικών με περιορισμένη όμως δημόσια παρουσία. Μέσω της μελέτης της Αυτοβιογραφίας της Μαρτινέγκου, αναδεικνύεται η πρώιμη φεμινιστική της φωνή, η αντίσταση στον πατριαρχικό λόγο και η σημασία της μόρφωσης ως πράξης αυτοσυνειδησίας. Η εργασία συγκρίνει επίσης τη γυναικεία εμπειρία στη Ζάκυνθο με την υπόλοιπη Ελλάδα, προσφέροντας μια σύνθετη ερμηνεία της θέσης της γυναίκας στον 19ο αιώνα.
This thesis explores the status of women in the Ionian Islands during the 19th century through the lens of Greek prose literature, with a focus on the case of Elisavet Moutzan-Martinegou. By contextualizing the region's unique historical development under Venetian, French, and British rule, the study investigates how gender roles were constructed and gradually contested. The analysis of Moutzan-Martinegou’s Autobiography highlights her early feminist consciousness, her resistance to patriarchal norms, and the transformative role of education in shaping female identity. Furthermore, the research includes a comparative perspective between women's lives in Zakynthos and mainland Greece, offering a nuanced understanding of gender dynamics in modern Greek history.
