Με την παρούσα  διπλωματική εργασία  επιχειρείται  η παρουσίαση της ελληνικής εκδοχής του Θεάτρου του Παραλόγου στη νεοελληνική δραματουργία, έτσι ώστε να γίνει φανερή η σύνδεση των ευρωπαϊκών γεγονότων και εμπειριών  με τις εγχώριες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες όπως αυτές αποτυπώνονται στα έργα ορισμένων συγγραφέων. Η εργασία στοχεύει στην ανάδειξη της αναμφισβήτητης  σχέσης της κοινωνίας με την τέχνη, ειδικότερα την λογοτεχνία και το θέατρο του παραλόγου, μια σχέση που δεν περιορίζεται σε χρονικά και τοπικά πλαίσια, αλλά αποκτά καθολικότητα και πανανθρώπινη διάσταση. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι ιστορικές και πολιτικές συνθήκες που σημάδεψαν την ανθρωπότητα και ευνόησαν τη γένεση του ευρωπαϊκού θεάτρου του παραλόγου με περιγραφή παράλληλα των κύριων χαρακτηριστικών του που σχετίζονται με τη ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Επίσης γίνεται αναφορά στη ζωή και το έργο των βασικών θεμελιωτών του συγκεκριμένου είδους δηλαδή στον Σάμιουελ Μπέκετ, τον Ευγένιο Ιονέσκο, τον Ζαν Ζενέ και τον Αρτούρ Αντάμωβ. Στο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας αποτυπώνεται η επίδραση των φιλοσοφικών και καλλιτεχνικών ρευμάτων ως διαμορφοποιητικών παραγόντων στο Θέατρο του Παραλόγου. Έτσι, μέσα από τις αναζητήσεις, τους  συλλογισμούς και τις ανησυχίες προβάλλεται και αναδεικνύεται η δυσχερής θέση του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος έχει χάσει τον προσανατολισμό του και κινείται χωρίς πυξίδα.Στο τρίτο κεφάλαιο προσδιορίζεται το θέατρο του Παραλόγου στη νεοελληνική δραματουργία, το οποίο παρουσιάζει κοινά στοιχεία με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, αλλά διαφοροποιείται αποκτώντας τη δική του φυσιογνωμία. Πυροδοτείται από τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και κυρίως αυτές της εποχής των ταραγμένων χρόνων της δικτατορίας και γι΄αυτό εμπεριέχει το στοιχείο της διαμαρτυρίας. Επιπλέον, σε αυτό το κεφάλαιο θα εξετάσουμε εμβληματικά έργα συγγραφέων που θήτευσαν στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος, όπως του Β. Ζιώγα, του Π. Μάτεσι, του Γ. Σκούρτη, της Λ. Αναγνωστάκη και του Στρ. Καρρά. Στο τελευταίο μέρος παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που αφορούν  την ανάπτυξη του εγχώριου Θεάτρου του Παραλόγου, τις αιτίες γένεσής του και το αποτύπωμά του στην κοινωνία και την δραματουργία.  

The current thesis attempts to demonstrate the Greek version of the Theatre of the Absurd in modern Greek drama, with the goal of highlighting the connection between European events and experiences and the domestic socio-political conditions as they are portrayed in the writers' works.The paper aims to highlight the irrefutable link between society and art, particularly literature and the theatre of the absurd, a relationship that transcends chronological and geographical boundaries and acquires universality and depth.The first chapter presents the historical and political conditions that marked humanity and facilitated the emergence of the European Theatre of the Absurd, while describing its main characteristics related to the futility of human existence. It, also, refers to the life and work of the main founders of the genre, namely Samuel Beckett, Eugene Ionesco, Jean Genet and Arthur Adamov.The second chapter of the thesis examines the role of philosophical and artistic movements as formative influences on the Theatre of the Absurd.  Thus, through fundamental questions, reflections and concerns, the predicament of modern man, who has lost his orientation and moves without a compass, is highlighted.The third chapter discusses the theatre of the Absurd in modern Greek drama, which shares elements with its European counterpart but differentiates itself by developing its own  character. It is triggered by socio-political developments, especially those of the turbulent years of the dictatorship and therefore incorporatescharacteristics of protest. Moreover, in this chapter classic works by writers who have significantly contributed to this literary form, such as V. Ziogas, P. Matesis, G. Skourtis, L. Anagnostakis and Str. Karras are studied.The last part presents the conclusions concerning the development of the domestic Theatre of the Absurd, the causes of its emergence and its imprint on society and drama.