Η παρούσα εργασία εξετάζει τις επιπτώσεις της τουριστικοποίησης στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, με επίκεντρο την περιοχή του Εμπορικού Τριγώνου. Εστιάζοντας στις μεταβολές των χρήσεων γης και κτιρίων —από κατοικία, εμπόριο και βιοτεχνία προς τουριστικές και ψυχαγωγικές λειτουργίες— διερευνάται ο τρόπος με τον οποίο η τουριστική ανάπτυξη αναδιαμορφώνει τη φυσιογνωμία της πόλης, επηρεάζει τη συλλογική μνήμη και αλλοιώνει την πολιτιστική της ταυτότητα.

Η μελέτη αντλεί θεωρητικά εργαλεία από τις Σπουδές Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την Αστική Πολιτισμική Γεωγραφία, αξιοποιώντας έργα των Ashworth, Graham, Smith, Lefebvre και Harvey. Μεθοδολογικά, στηρίζεται σε βιβλιογραφική ανάλυση, μελέτη θεσμικών και νομοθετικών πλαισίων, ημιδομημένες συνεντεύξεις με κατοίκους και επαγγελματίες, καθώς και σε εργαλεία χωρικής τεκμηρίωσης, όπως η χαρτογράφηση των μετασχηματισμών στο υπό μελέτη αστικό τοπίο μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας Historypin. Η αντιπαραβολή παλαιότερων ερευνών —μεταξύ αυτών και της μελέτης του ΕΜΠ (1995–1996)— με τα σημερινά δεδομένα επιτρέπει την αποτύπωση των χωρικών και κοινωνικών μετατοπίσεων που συνοδεύουν τη σταδιακή μετατροπή του ιστορικού κέντρου σε τουριστικό προορισμό.

Η εργασία αναδεικνύει τις εντάσεις ανάμεσα στην εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και την ανάγκη διατήρησης της αστικής μνήμης και ζωής, προτείνοντας ένα εναλλακτικό πλαίσιο βιώσιμης πολιτιστικής διαχείρισης για την πόλη.

This thesis examines the impacts of touristification on the historic center of Athens, with a focus on the Commercial Triangle area. By analyzing changes in land use — from housing, retail trade and small-scale manufacturing to tourism and leisure functions — it explores how tourism-driven development reshapes the city’s identity, influences its collective memory, and alters its cultural character.

The study draws on theoretical tools from Heritage Studies and Urban Cultural Geography, engaging with the works of Ashworth, Graham, Smith, Lefebvre, and Harvey. Methodologically, it is based on literature review, analysis of institutional and legal frameworks, semi-structured interviews with residents and professionals, as well as spatial documentation tools, such as the mapping of transformations in the urban landscape through the digital platform Historypin.

By comparing earlier research — including the study by NTUA (1995–1996) — with current data, the thesis captures the spatial and social shifts that accompany the gradual transformation of the historic center into a tourist destination.

Ultimately, the thesis highlights the tensions between the commodification of cultural heritage and the need to preserve urban memory and life, proposing an alternative framework for sustainable cultural management of the city.