O Φίοντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον ουκ ολίγες φορές στο αναγνωστικό κοινό και στους ειδικούς της λογοτεχνίας. Ο Γιώργος Κυθραιώτης αναρωτιέται αν υφίσταται πλέον κάποιο νόημα για περαιτέρω εξονυχιστική μελέτη αυτού του πολυδιαβασμένου Ρώσου πατέρα της λογοτεχνίας. Διαβάζοντας όμως έργα που είναι γραμμένα πριν σχεδόν ενάμιση αιώνα τα οποία παραμένουν πιο επίκαιρα από πότε, όπως η «Μειλίχια», μας γεννά την επιθυμία να προσκομίσουμε κι εμείς το μικρό μας «κουβαδάκι και να το χύσουμε περιχαρείς στην απεραντοσύνη των υδάτων του». Σκοπός της παρούσας εργασίας, πέρα από την περαιτέρω ανακάλυψη «κρυμμένων θησαυρών», είναι να αναδείξει το εξής σημαντικό στοιχείο που διέκρινε το έργο του: το στοιχείο του ενδιαφέροντος για τον πλησίον. Μέσα απ΄αυτό, καλλιεργείται η φιλοδοξία να μελετηθεί με μια διαφορετική ματιά ο ρεαλισμός και ο ιδεαλισμός του, κάτι το οποίο απασχολούσε όχι μόνο τους μεταγενέστερους αυτών αλλά και τους συγχρόνους του. Η έννοια της πραγματικότητας, όπως όλοι ξέρουμε, μπορεί να είναι τελείως διαφορετική σε κάθε άνθρωπο και γι’ αυτό ο Ντοστογιέφσκι δέχθηκε τόσο αποθεωτική όσο και απαξιωτική κριτική. Άλλοι πάλι, ενώ τον αποθέωναν για την ευφυΐα και το χάρισμά του ως «ψυχολόγου», δεν τον αποδεχόντουσαν ως λογοτέχνη. Έτσι λοιπόν, θα κληθούμε να ερευνήσουμε την «εμμονική» τάση του να εξερευνεί τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και για την «ύποπτη» προτίμηση του σε «νοσηρούς» χαρακτήρες. Τέλος θα επιδιωχθεί να αναδειχθεί η ύψιστη σημασία του Ημερολογίου του Συγγραφέα· ενός έργου που αποκαλύπτει τα πάντα για τις επιθυμίες, τα κίνητρα και τις σκέψεις του συγγραφέα · ενός έργου που γράφεται «μία φορά κάθε εκατοντάδες χρόνια».

Fyodor Mikhailovich Dostoevsky has aroused the interest of the reading public and literary experts on more than one occasion. George Kythraiotis wonders whether there is any point in further in-depth study of this widely read Russian father of literature. However, reading works written almost one hundred and a half century ago that remain more relevant than ever, such as "A Gentle Creature", makes us want to bring our own small "bucket" and pour it joyfully "into the vastness of its waters". The purpose of this work, in addition to further discovering "hidden treasures", is to highlight the following important element that distinguished his work: The element of interest in one's neighbor. Through this, the ambition is cultivated to study his realism and idealism from a different perspective, something that concerned not only his successors but also his contemporaries. The concept of reality, as we all know, can be completely different for each person and for this reason Dostoevsky received both apotheosizing and derogatory criticism. Others, while apotheosizing him for his intelligence and charisma as a "psychologist", did not accept him as a writer. Thus, we will be called upon to investigate his "obsessive" tendency to explore the depths of the human soul and his "suspicious" preference for "sick" characters. Finally, it will be sought to highlight the supreme importance of the Writer's Diary; a work that reveals everything about the author's desires, motivations and thoughts; a work that is written "once every hundred years".