Ο τομέας της θεραπείας του καρκίνου εμφανίζει σημαντική πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες, ειδικά μετά την ανάπτυξη και την εφαρμογή στοχευμένων θεραπειών. Μάλιστα η εφαρμογή της στοχευμένης θεραπείας σε συνδυασμό με τις συμβατικές θεραπείες (χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, χειρουργική εκτομή, και ανοσοθεραπεία) έχει προσφέρει θεαματικά αποτελέσματα. Ειδικά για τον καρκίνο του πνεύμονα η στοχευμένη θεραπεία αφορά αναστολείς τυροσινικής κινάσης (osimertinib) όπως και μονοκλωνικά αντισώματα (cetuximab). Όσον αφορά τον καρκίνο του μαστού, ανάλογα με το μοριακό υπότυπο η στοχευμένη θεραπεία αφορά κυρίως την αντι-οιστρογονική θεραπεία με ταμοξιφαίνη και αναστολείς αρωματάσης, μονοκλωνικά αντισώματα (trastuzumab και pertuzumab) και τον mTOR αναστολέα everolimus. Τέλος στον καρκίνο του παχέος εντέρου η στοχευμένη θεραπεία εφαρμόζεται κυρίως σε προχωρημένο ή μεταστατικό στάδιο και αφορά μονοκλωνικά αντισώματα (cetuximab και bevacizumab)  σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία.

Ωστόσο αν και η στόχευση συγκεκριμένων γενετικών μεταλλάξεων και μοριακών μονοπατιών με τις παραπάνω μεθόδους έχει συμβάλει στη βελτίωση της συνολικής επιβίωσης (OS)  και στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS), πολλοί ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν από την αρχή της θεραπείας αντίσταση σε αυτή (πρωτογενής αντίσταση) είτε κατά τη διάρκειά της (δευτερογενής αντίσταση). Με τον προσδιορισμό και την κατανόηση των μηχανισμών που οδηγούν στην ανάπτυξη αυτής της αντίστασης αναπτύσσονται και μελετώνται νέες στρατηγικές θεραπείας με στόχο είτε την αναστολή αυτών των μηχανισμών είτε την παράκαμψή τους.

Σε αυτή την εργασία  γίνεται αναφορά στη στοχευμένη θεραπεία που εφαρμόζεται σήμερα στον καρκίνο του πνεύμονα, του παχέος εντέρου και του μαστού, οι μηχανισμοί που οδηγούν στην ανάπτυξη αντίστασης σε αυτή καθώς και στρατηγικές αντιμετώπισης αυτών των μηχανισμών.

The field of cancer treatment has seen significant progress in recent decades, especially after the development and implementation of targeted therapies. In fact, the application of targeted therapy in combination with conventional therapies (chemotherapy, radiotherapy, surgical resection, and immunotherapy) has offered spectacular results.Specifically for lung cancer, targeted therapy involves tyrosine kinase inhibitors (osimertinib) as well as monoclonal antibodies (cetuximab). As for breast cancer, depending on the molecular subtype, targeted therapy mainly involves anti-estrogen therapy with tamoxifen and aromatase inhibitors, monoclonal antibodies (trastuzumab and pertuzumab) and the mTOR inhibitor everolimus. Finally, in colon cancer, targeted therapy is mainly applied in advanced or metastatic stages and involves monoclonal antibodies (cetuximab and bevacizumab) in combination with chemotherapy.

However, although targeting specific genetic mutations and molecular pathways with the above methods has contributed to improving overall survival (OS) and progression-free survival (PFS), many patients may develop resistance to treatment either from the beginning (primary resistance) or during treatment (secondary resistance. By identifying and understanding the mechanisms that lead to the development of this resistance, new treatment strategies are being developed and studied with the aim of either inhibiting these mechanisms or bypassing them.

This paper reviews the targeted therapy currently applied to lung, colon and breast cancer, the mechanisms that lead to the development of resistance to it, as well as strategies to address these mechanisms.