Εισαγωγή: Ο διαβήτης τύπου 1 (T1D) είναι μια διαταραχή η οποία επηρεάζει ένα μεγάλο αριθμό παιδιών και εφήβων, επηρεάζοντας αρνητικά την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής τους. Σκοπός: Η παρούσα έρευνα, η οποία αποτέλεσε μία συστηματική ανασκόπηση είχε ως στόχο της να διερευνήσει τη σύγχρονη βιβλιογραφία σε σχέση με την ποιότητα ζωής των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Υλικό/Μέθοδος: Στην ανασκόπηση εντάχθηκαν 30 μελέτες, κατόπιν της εφαρμογής του πρωτοκόλλου PRISMA για την επιλογή και την αξιολόγησή τους. Αποτελέσματα: Οι έρευνες οι οποίες εντάχθηκαν στην ανασκόπηση ανέδειξαν στην πλειοψηφία τους σύνδεση μεταξύ του διαβήτη τύπου 1 και της ποιότητας ζωής των παιδιών που πάσχουν από αυτόν. Αναδείχθηκαν σημαντικές επιδράσεις στη σωματική και ψυχική ευεξία, οι οποίες εκδηλώνονται περισσότερο σε κορίτσια, εφήβους, παιδιά από μονογονεϊκές οικογένειες και άτομα με χαμηλή συμμόρφωση στη θεραπεία. Με βάση τα ευρήματα, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 στα παιδιά συνδέεται με σημαντικά υψηλή συχνότητα ψυχικών συννοσηροτήτων, σε συνδυασμό με μειωμένη ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία, ενώ πιθανή είναι και η εκδήλωση προβλημάτων ύπνου και συμπεριφοράς. Όσον αφορά τις στρατηγικές αντιμετώπισης της χαμηλής ποιότητας ζωής των παιδιών με διαβήτη τύπου 1, αν και η φυσική άσκηση έδειξε ετερογενή αποτελέσματα, σταθερότερα ήταν τα ευρήματα τα οποία αφορούν την αξιοποίηση της τεχνολογίας, η οποία δείχνει να μπορεί να επιδράσει σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών με διαβήτη. Η ένταξη σε ομάδες και οι οργανωμένες δράσεις, όπως για παράδειγμα τα προγράμματα κατασκηνώσεων για παιδιά με διαβήτη φάνηκαν επίσης επωφελή. Επίσης, η ανασκόπηση ανέδειξε τη δυνατότητα εξωγενών παραγόντων, όπως για παράδειγμα μία πανδημία (εν προκειμένω ο COVID-19) να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής των παιδιών με διαβήτη τύπου 1. Επιπλέον, βρέθηκαν σημαντικές διαφοροποιήσεις στο φύλο, με τα κορίτσια να αναφέρουν πιο χαμηλές βαθμολογίες ποιότητας, και στην περιοχή κατοικίας, με τα παιδιά σε αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές να αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες στην καθημερινή διαχείριση της νόσου. Παράλληλα, η ανασκόπηση έδειξε ότι ο τύπος οικογένειας επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής, με τα παιδιά που ζουν σε μονογονεϊκά ή λιγότερο υποστηρικτικά περιβάλλοντα να παρουσιάζουν χαμηλότερες επιδόσεις στους δείκτες ποιότητας ζωής. Συμπέρασμα: Η υιοθέτηση στρατηγικών αποδοχής μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ενσωματώσουν την καθημερινή διαχείριση του διαβήτη τους ως μέρος της φυσιολογικής τους ζωής και να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους.

Introduction: Type 1 diabetes (T1D) is a disorder that affects a large number of children and adolescents, negatively impacting their daily lives and quality of life. Aim: The present study, which was a systematic review, aimed to explore the current literature in relation to the quality of life of children with type 1 diabetes mellitus. Method: The review included 30 studies, following the application of the PRISMA protocol for their selection and evaluation. Results: The studies included in the review showed, in the majority, a connection between type 1 diabetes and the quality of life of children suffering from it. Significant effects on physical and mental well-being were revealed, which are more pronounced in girls, adolescents, children from single-parent families and individuals with low compliance with treatment. Based on the findings, type 1 diabetes mellitus in children is associated with a significantly high frequency of mental comorbidities, combined with a reduced health-related quality of life, while the occurrence of sleep and behavioral problems is also possible. Regarding strategies to address the low quality of life of children with type 1 diabetes, although physical exercise showed heterogeneous results, more consistent were the findings regarding the use of technology, which appears to be able to significantly impact the improvement of the quality of life of children with diabetes. Group membership and organized activities, such as camp programs for children with diabetes, also appeared to be beneficial. The review also highlighted the possibility of exogenous factors, such as a Pandemic (in this case COVID-19) to affect the quality of life of children with type 1 diabetes. In addition, significant differences were found in gender, with girls reporting lower quality scores, and in the area of ​​residence, with children in rural or semi-urban areas facing greater difficulties in the daily management of the disease. At the same time, the review showed that family type significantly affects quality of life, with children living in single-parent or less supportive environments showing lower performance on quality of life indicators. Conclusion: Adopting acceptance strategies can help children integrate their daily diabetes management as part of their normal lives and enhance their self-esteem.