Η παρούσα επιδημιολογική μελέτη εστιάζει στη διαχρονική ανάλυση της θνησιμότητας κατά την περίοδο 2001–2020 καθώς και της νοσηρότητας κατά την περίοδο 2013-2017 από καρδιαγγειακά νοσήματα στην Ελλάδα. Βασικό εύρημα αποτελεί η δημογραφική γήρανση, με τη σημαντική αύξηση των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω, και ειδικά εκείνων άνω των 80 ετών. Η μεταβολή αυτή έχει ουσιαστικές επιπτώσεις στη δομή της θνησιμότητας, καθώς παρατηρείται μείωση των καρδιαγγειακών θανάτων στις νεότερες και μεσήλικες ομάδες, αλλά αύξηση στους υπερήλικες. Βέβαια, η σταθμισμένη για την ηλικία καρδιαγγειακή θνησιμότητα επέδειξε σημαντική μείωση κατά 42,7% τις δύο δεκαετίες, αντανακλώντας τις σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της καρδιαγγειακή ιατρικής.

Η ανάλυση ανά υποκατηγορία νοσημάτων έδειξε μείωση της σταθμισμένης θνησιμότητας σε όλα τα νοσήματα που εξετάσθηκαν, εκτός από την υπερτασική νόσο και στα δύο φύλα. Οι μεταβολές αυτές ήταν στατιστικά σημαντικές στις ηλικίες 65-79 και 80+.

Η ανάλυση της αναλογικής θνησιμότητας για το έτος 2020 αποκάλυψε σημαντικές διαφορές ανά φύλο και ηλικία, με την ισχαιμική καρδιοπάθεια να κυριαρχεί στους άνδρες και τα αγγειακά εγκεφαλικά στις γυναίκες.

Σχετικά με τη νοσηρότητα, παρουσιάζεται μια τάση αύξησης του αριθμού των νοσηλειών (κατά 6,3% στην πενταετία), η οποία μπορεί να αποδοθεί στη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση της θνητότητας. Συγκεκριμένα, παρατηρείται αύξηση των νοσηλειών κατά 25.9% για την καρδιακή ανεπάρκεια (που αποτελεί την πρώτη αιτία καρδιαγγειακής νοσηλείας), κατά 12,3% για τα εγκεφαλικά επεισόδια, κατά 18.5% για την αορτική στένωση, κατά 36,6% για την πνευμονική εμβολή, κατά 9,2% για το έμφραγμα του μυοκαρδίου, κατά 10,1% για την ενδοκαρδίτιδα.

Η μελέτη τονίζει την ανάγκη αναδιάρθρωσης των υγειονομικών πολιτικών με έμφαση στην πρόληψη, την εξατομικευμένη φροντίδα ηλικιωμένων και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών και παρεμβάσεων. Η ελληνική εμπειρία ευθυγραμμίζεται με ευρωπαϊκές τάσεις, επιβεβαιώνοντας την παγκόσμια διάσταση του φαινομένου της γήρανσης και της μεταβολής της επιδημιολογίας των καρδιαγγειακών νοσημάτων.

This epidemiological study focuses on the temporal analysis of cardiovascular mortality over the period 2001–2020 and morbidity over the period 2013–2017 in Greece. A key finding is the demographic aging, marked by a significant increase in the population aged 65 and over, and especially those over 80 years old. This shift has substantial implications for the structure of mortality, as a decrease in cardiovascular deaths is observed among younger and middle-aged groups, but an increase among the elderly. However, age-standardized cardiovascular mortality showed a significant 42.7% reduction over the two decades, reflecting important advances in cardiovascular medicine.

The analysis by subcause showed a decrease in age-standardized mortality for all examined diseases, except for hypertensive disease, in both sexes. These changes were statistically significant in the age groups 65–79 and 80+.

The analysis of proportional mortality for the year 2020 revealed significant differences by sex and age, with ischemic heart disease being the leading cause of death among men, and cerebrovascular disease (stroke) among women.

In terms of morbidity, an increasing trend in hospitalization rate was observed (a 6.3% rise over the five-year period), which may be attributed to population aging and declining mortality. Specifically, hospitalizations increased by 25.9% for heart failure (the leading cause of CVD hospitalizations), by 12.3% for strokes, by 18.5% for aortic stenosis, by 36.6% for pulmonary embolism, by 9.2% for myocardial infarction, and by 10.1% for endocarditis.

The study underscores the need to restructure health policies with a focus on prevention, personalized care for the elderly, and the adoption of new technologies and interventions. The Greek experience aligns with European trends, confirming the global dimension of the aging phenomenon and the shifting epidemiology of cardiovascular diseases.