This dissertation explores the instrumental role of the transformative intergenerational talent management strategies in enhancing innovation and intrapreneurial activity within modern organizations and the antecedents required for an intrapreneurial organizational culture.

Amidst an increasingly diverse and multigenerational workforce, a constantly changing
environment, traditional talent practices often fail to leverage the full potential of human capital. Delving into theories of knowledge spillover, organizational learning and training, and transformative leadership characteristics, the study researches how inclusive, flexible, and customized management approaches can enhance intrapreneurial activities across age groups. Key focus areas include the impact of transformational leadership, equitable reward systems, targeted and customized training, and the integration of diverse generational perspectives. Employing a multi-pronged methodology, the research aims to bring together empirical data from questionnaires, case studies, and pertinent literature to formulate actionable strategies for organizations aiming to cultivate an intrapreneurial culture to their
employees.

Ο σκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι να εντρυφήσει στο ρόλο των
μετασχηματιστικών διαγενεακών στρατηγικών διαχείρισης ταλέντων στην ενίσχυση της
καινοτομίας και της ενδοεπιχειρησιακής καινοτομικής δραστηριότητας στους σύγχρονους οργανισμούς καθώς και τις προϋποθέσεις που πρέπει να υφίστανται για την ύπαρξη ενδοεπιχειρησιακής καινοτομικής κουλτούρας.

Εν μέσω ενός αυξανόμενα ποικίλου και πολυγενούς εργατικού δυναμικού, ενός διαρκούς μεταβαλλόμενου κοινωνικό-οικονομικού περιβάλλοντος, οι παραδοσιακές πρακτικές διαχείρισης ταλέντων συχνά αποτυγχάνουν να αξιοποιήσουν πλήρως τη δυναμική του ανθρώπινου κεφαλαίου. Εξετάζοντας θεωρίες σχετικά με τη διάχυση γνώσεων, τη οργανωσιακή μάθηση και την εκπαίδευση, καθώς και τα χαρακτηριστικά της μετασχηματιστικής ηγεσίας, η μελέτη ερευνά πώς οι συμπεριληπτικές, ευέλικτες και
προσαρμοσμένες προσεγγίσεις διαχείρισης μπορούν να ενισχύσουν την ενδοεπιχειρηματικότητα σε διάφορες ηλικιακές ομάδες. Βασικοί τομείς εστίασης είναι ο
αντίκτυπος της μετασχηματιστικής ηγεσίας, τα δίκαια συστήματα ανταμοιβής, η
στοχευμένη και εξατομικευμένη εκπαίδευση, καθώς και η ενσωμάτωση των διαφορετικών γενεαλογικών οπτικών. Εφαρμόζοντας μια πολυδιάστατη μεθοδολογία, η έρευνα αποσκοπεί στη συγκέντρωση εμπειρικών δεδομένων από ερωτηματολόγια, μελέτες περιπτώσεων και σχετική βιβλιογραφία, προκειμένου να διαμορφώσει ενεργές στρατηγικές για οργανισμούς που επιδιώκουν να καλλιεργήσουν μια κουλτούρα
ενδοχεπιχειρηματικότητας στους εργαζόμενούς τους