Η παρούσα μελέτη ασχολείται με την ανάλυση της δυναμικής σχέσης που αναπτύσσεται μεταξύ της τεχνολογίας της Επαυξημένης Πραγματικότητας (AR) και της φεμινιστικής καλλιτεχνικής έκφρασης εντός του μουσειακού χώρου και υπό το πρίσμα των αρχών της κονστρουκτιβιστικής μάθησης και της συμμετοχικής μουσειολογίας.
Ο 21ος αιώνας επέφερε σημαντικές κοινωνικές, πολιτιστικές και τεχνολογικές προκλήσεις στους μουσειακούς οργανισμούς επαναπροσδιορίζοντας τον ρόλο τους και μετατρέποντάς τα σε θεσμούς μάθησης, διαλόγου και συμμετοχής. Στο νέο αυτό πλαίσιο, τα μουσεία καλούνται να αποτελέσουν ανοιχτούς και διαδραστικούς χώρους, που προσφέρουν φωνή σε υποεκπροσωπούμενες ομάδες ενισχύοντας την πολυπλοκότητα της αφήγησης.
Η εργασία επικεντρώνεται στη δυνατότητα της AR να λειτουργήσει ως εργαλείο ενδυνάμωσης της γυναικείας φωνής, αναδεικνύοντας ζητήματα ταυτότητας, κοινωνικών στερεοτύπων και έμφυλων επιταγών μέσα από ένα διαδραστικό και συναισθηματικά εμπλουτισμένο ψηφιακό περιβάλλον. Μέσα από τη μελέτη τριών φωτογραφικών σειρών που φιλοξενούνται στο MOMus – Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, παρουσιάζεται η πρόταση για την εφαρμογή FemiLens, η οποία αξιοποιεί την Επαυξημένη Πραγματικότητα ως μέσο επανερμηνείας των θεματικών της γυναικείας ταυτότητας,
συλλογικής μνήμης και κοινωνικών προσδοκιών.
Παράλληλα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη θεωρητική σύνδεση μεταξύ AR και φεμινιστικών προσεγγίσεων ενισχύοντας την άποψη πως η τεχνολογία όταν χρησιμοποιείται κριτικά και δημιουργικά μπορεί να λειτουργήσει μεταμορφωτικά και ανατρεπτικά, αμφισβητώντας κατεστημένες αφηγήσεις και στερεότυπα.

This study explores the dynamic relationship between augmented reality (AR) technology and feminist artistic expression within the museum space, through the lens of constructivist learning principles and participatory museology.
The 21st century has brought significant social, cultural, and technological challenges to museum institutions, redefining their role and transforming them into spaces of learning, dialogue, and engagement. Within this evolving context, museums are called to function as open and interactive environments that amplify the voices of underrepresented groups, enriching the complexity of cultural narratives.
The research focuses on the potential of AR to serve as a tool for empowering the female voice, highlighting issues of identity, social stereotypes, and gender norms through an emotionally engaging and interactive digital experience. Through the analysis of three photographic series exhibited at the MOMus–Thessaloniki Museum of Photography, the proposed AR application FemiLens is introduced.
This application utilizes augmented reality as a means of reinterpreting themes related to female identity, collective memory, and social expectations.
Special emphasis is placed on the theoretical intersection between AR and feminist approaches, reinforcing the notion that technology, when employed critically and creatively, can become a transformative and subversive medium—capable of challenging dominant narratives and cultural stereotypes.