This thesis examines the ongoing issue of overcapacity in the container shipping industry. It presents research on how the overcapacity disturbs the balance of supply and demand in the containership market, creating economic, operational, and environmental complexities that affect global trade and hinder from sustainability efforts.  The study starts with the evolution of the industry, emphasizing how globalization, fleet expansion, and the deployment of increasingly larger vessels have contributed to the deterioration of the problem of overcapacity. The main causes of overcapacity are critically analyzed, followed by an examination of its impacts, such as freight rate instability, underutilized assets, and elevated emissions.

To confront these challenges, the research consists various mitigation strategies, including industry consolidation, strategic alliances, and digital transformation. Special attention is given to the emergence and structure of major shipping alliances, particularly the 2M and Ocean Alliance, comparing their capacity distribution and market impact. The thesis uses both qualitative and quantitative methods, including PESTEL and SWOT analyses, to frame alliance behavior and strategic choices in a changing global trade environment.

The empirical findings highlight the importance of alliances in improving capacity use and stabilizing the market, though challenges persist.  The concluding discussion offers insights into adopting new strategic responses and forecasts the future trends in managing overcapacity. This study improves the knowledge of structural inefficiencies in container shipping and proposes practical frameworks for sustainable growth in the sector.

Η παρούσα εργασία εξετάζει το συνεχές πρόβλημα της πλεονάζουσας χωρητικότητας στη βιομηχανία της μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Η έρευνα παρουσιάζει πώς η πλεονάζουσα χωρητικότητα διαταράσσει την ισορροπία προσφοράς και ζήτησης στον τομέα της μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, δημιουργώντας οικονομικές, λειτουργικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις που επηρεάζουν το παγκόσμιο εμπόριο και παρεμποδίζουν την βιωσιμότητα. Η μελέτη ξεκινά με την εξέλιξη της βιομηχανίας, τονίζοντας πώς η παγκοσμιοποίηση,  η επέκταση του στόλου των ναυτιλιακών γραμμών με μεγαλύτερα πλοία έχουν συμβάλει στην επιδείνωση του προβλήματος. Οι βασικές αιτίες καθώς και οι επιπτώσεις του προβλήματος αναλύονται σε βάθος, όπως η αστάθεια των ναύλων, η υποαπασχόληση των πλοίων και η αύξηση των εκπομπών ρύπων. Για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, η έρευνα εξετάζει διάφορες στρατηγικές διαχείρισης, όπως η συγχώνευση των ναυτιλιακών γραμμών, οι στρατηγικές συμμαχίες αλλά και η συμβολή των νέων τεχνολογιών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην εμφάνιση και τη δομή των μεγάλων ναυτιλιακών συμμαχιών, κυρίως στις 2M και Ocean Alliance, με σύγκριση ως προς τη διαχείριση χωρητικότητας και την επίδραση στην αγορά.

Η εργασία χρησιμοποιεί ποιοτικές και ποσοτικές μεθόδους, όπως η ανάλυση PESTEL και SWOT. Τα ευρήματα αναδεικνύουν τη σημασία των συμμαχιών στη βελτιστοποίηση της χρήσης της χωρητικότητας και στη σταθεροποίηση της αγοράς, αν και οι προκλήσεις παραμένουν. Τέλος,  γίνεται αναφορά  στην υιοθέτηση νέων στρατηγικών προσεγγίσεων και καταγράφονται μελλοντικές τάσεις στη διαχείριση της χωρητικότητας των ναυτιλιακών γραμμών. Η μελέτη συμβάλλει στην κατανόηση αναποτελεσματικών πρακτικών στη ναυτιλία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και προτείνει πρακτικές για πιο βιώσιμη ανάπτυξη του τομέα.