Ο Τριαδικός Θεός αμέσως μετά την πτώση των πρωτοπλάστων εφάρμοσε το σχέδιο της Οικονομίας του για τη σωτηρία του ανθρώπου. Το σχέδιο βασίστηκε στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας το οποίο όμως προτυπωνόταν μέσα από τις θυσίες των Εβραίων και από το έργο ορισμένων ανθρώπων από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης. Το τυπικό της τελεσιουργίας του μυστηρίου παράδωσε στο μυστικό δείπνο ο Χριστός, τονίζοντας πως ο άρτος και ο οίνος που ευλόγησε είναι αντικειμενικά το σώμα και το αίμα του. Προϊόντος του χρόνου το τυπικό του μυστηρίου διανθίστηκε με ευχές και ύμνους δημιουργώντας στην παράδοση της Εκκλησίας τη θεία λειτουργία. Η θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου απαρτίζεται από την προαναφορά ή διδακτικό μέρος και από τη λειτουργία του μυστηρίου ή μυσταγωγικό μέρος. Η τελετή της προσκομιδής με βάση τη σημερινή πρακτική τελείται χωριστά απ’ τη θεία λειτουργία, εντούτοις είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση του μυστηρίου. Κατά την τελετή αυτή έχουμε την προετοιμασία και την προπαρασκευή των τιμίων δώρων με σκοπό τον μελλοντικό τους καθαγιασμό επί της αγίας Τραπέζης. Στην προσκομιδή τα τίμια δώρα συμβολίζουν τον Χριστό στην παιδική του ηλικία. Στο τμήμα της προαναφοράς λαμβάνει χώρα η μικρή είσοδος και το Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Σε αυτή τη φάση της θείας λειτουργίας οι πιστοί διαπερνούν απ’ τη θεά του συμβόλου της προσκομιδής στον συμβολιζόμενο Χριστό, διαμέσου της υψώσεως του Ευαγγελίου και της αναγνώσεως της καθορισμένης Ευαγγελικής περικοπής. Στο μυσταγωγικό μέρος αναπέμπεται η ευχή της αγίας Αναφοράς. Η ευχή αποτελεί το κέντρο της θείας λειτουργίας διότι περιέχει τα ιδρυτικά λόγια του μυστηρίου και συντελείται κατά τη διάρκεια της με την επίκληση του αγίου Πνεύματος η μεταβολή των προσφερόμενων τιμίων δώρων στο σώμα και στο αίμα του Χριστού. Με τη μετάληψη των αχράντων μυστηρίων οι πιστοί περνούν απ’ τη θέα του Χριστού στη γεύση Του, με απότοκο την ένωση με Αυτόν, την άφεση των αμαρτιών τους και την κληρονομία αιωνίου ζωής.