Σκοπός

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση ύπαρξης ανισοτήτων στην υγεία και τη συμπεριφορά υγείας μεταξύ ανδρών και γυναικών υπαλλήλων του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας. Ειδικότερα, εξετάστηκαν η υποκειμενική εκτίμηση της κατάστασης υγείας, η εμφάνιση χρόνιων παθήσεων, η υιοθέτηση υγιεινών συμπεριφορών, η ψυχική ευεξία και η χρήση υπηρεσιών υγείας.

Υλικό και Μέθοδος

Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη παρατήρησης σε δείγμα 209 εργαζομένων του ΕΟΠΥΥ, οι οποίοι επιλέχθηκαν με δειγματοληψία ευκολίας. Η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσω ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου αυτό-αναφοράς, το οποίο περιελάμβανε δημογραφικές πληροφορίες, ερωτήσεις για την κατάσταση και τη συμπεριφορά υγείας, καθώς και το ερωτηματολόγιο SF-12 για την εκτίμηση της αυτό-αντιλαμβανόμενης σωματικής και ψυχικής υγείας. Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν περιγραφική στατιστική, επαγωγική ανάλυση (μη παραμετρικοί έλεγχοι Mann-Whitney U και Kruskal-Wallis, έλεγχος ανεξαρτησίας Χ²) και πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση.

Αποτελέσματα

Οι άνδρες δήλωσαν συχνότερα «πολύ καλή» ή «εξαιρετική» υγεία, ενώ οι γυναίκες παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά χρόνιων παθήσεων. Ως προς τις συμπεριφορές υγείας, οι γυναίκες είχαν κατά 50% φυσιολογικό Δείκτη Μάζας Σώματος έναντι 15,6% των ανδρών, έτρωγαν συχνότερα φρούτα και λαχανικά και ασκούνταν τακτικότερα, σε σχέση με τους άνδρες που εμφάνισαν υψηλότερα ποσοστά υπέρβαρου και παχυσαρκίας. Οι διαφορές στο κάπνισμα και στην κατανάλωση αλκοόλ δεν ήταν στατιστικά σημαντικές, ενώ οι άνδρες ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ηρεμίας και γαλήνης. Επιπλέον, οι γυναίκες επισκέπτονταν πιο συχνά γιατρό, χωρίς όμως να παρουσιάζουν στατιστικά σημαντικά υψηλότερο ποσοστό νοσηλείας. Εκτιμάται ότι οι άνδρες έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής αναφορικά με το σωματικό πόνο, το συναισθηματικό ρόλο και την ψυχική υγεία. Επιπλέον μετά από έλεγχο  δημογραφικών στοιχείων και παραγόντων συμπεριφοράς, το φύλο αναδεικνύεται σε σημαντικό προβλεπτικό παράγοντα τόσο για τη σωματική, όσο και για την ψυχική διάσταση της ποιότητας ζωής, με τους άνδρες να εμφανίζουν ευνοϊκότερους δείκτες.

Συμπεράσματα

Διαπιστώνεται ότι οι άνδρες και οι γυναίκες υπάλληλοι του ΕΟΠΥΥ εμφανίζουν διακριτές διαφορές σε κρίσιμους δείκτες υγείας, συμπεριφοράς και ψυχικής ευεξίας. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις πρόληψης και προαγωγής της υγείας στον χώρο εργασίας, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές φύλου. Μελλοντικές πολυκεντρικές, διαχρονικές έρευνες θα μπορούσαν να διερευνήσουν περαιτέρω τη συμβολή του εργασιακού περιβάλλοντος και των κοινωνικοοικονομικών παραγόντων στη διαμόρφωση αυτών των διαφορών.

Purpose

The purpose of the present study is to investigate the existence of inequalities in health and health-related behaviours between male and female employees of the Hellenic National Organization for Healthcare Services (EOPYY). Specifically, it examined the subjective assessment of health status, the presence of chronic conditions, the adoption of healthy behaviours, the mental well-being and the use of healthcare services.

Materials and Methods

A cross-sectional observational study was conducted on a sample of 209 EOPYY employees, selected through convenience sampling. Data collection was carried out via a self-administered online questionnaire that included demographic information, questions on health status and behaviours, as well as the SF-12 questionnaire to assess self-perceived physical and mental health. Descriptive statistics, inferential analyses (non-parametric Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis tests, Chi-square test of independence) and multiple linear regression were employed for the data analysis.

Results

Men more frequently reported their health as “very good” or “excellent,” while women exhibited higher rates of chronic diseases. Regarding health behaviours, 50% of the women had a normal Body Mass Index compared to 15.6% of the men; women also consumed fruit and vegetables more often and exercised more regularly. In contrast, men showed higher rates of being overweight and obese. No statistically significant differences were observed in smoking and alcohol consumption, whereas men reported higher levels of calmness and tranquility. Additionally, women visited a doctor more frequently, though they did not show a statistically significant higher rate of hospitalization. It is estimated that men have a better quality of life in terms of physical pain, emotional role and mental health.  Furthermore, after controlling for demographic characteristics and behavioral factors, gender emerged as a significant predictor for the physical dimension of quality of life, with men showing more favorable ratings.

Conclusions

The findings indicate that male and female EOPYY employees exhibit distinct differences in key health indicators, behaviours and mental well-being. These results highlight the need for targeted workplace interventions for health promotion and disease prevention that take gender differences into account. Future multicenter, longitudinal studies could further explore the contribution of the work environment and socioeconomic factors to the development of gender disparities.