Η παρούσα έρευνα, εξετάζει τον ρόλο του πολιτισμικού υποβάθρου στην εμπειρία της χρόνιας ασθένειας, και ειδικότερα χρόνιων οφθαλμολογικών ασθενειών, εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο οι πολιτισμικές αντιλήψεις επηρεάζουν την κατανόηση, τη διαχείριση και την αντιμετώπισή της. Βασισμένη σε ποιοτική μεθοδολογία και ειδικότερα, θεματική ανάλυση περιεχομένου, η έρευνα διερευνά τις πολιτισμικά καθορισμένες ερμηνευτικές δομές της ασθένειας, τις συμπεριφορές αναζήτησης ιατρικής περίθαλψης, τις σχέσεις γιατρού-ασθενούς και τις στρατηγικές αντιμετώπισης της ασθένειας. Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι η πολιτισμική προέλευση των ασθενών επηρεάζει καθοριστικά την αντίληψή τους για την υγεία και την ασθένεια, διαμορφώνοντας τόσο τις θεραπευτικές πρακτικές όσο και την αναζήτηση κοινωνικής υποστήριξης. Ιδιαίτερη σημασία έχει το δίπολο ατομικισμός-συλλογικότητα, καθώς φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά, τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα αντιμετωπίζουν τη χρόνια ασθένεια. Σε ατομικιστικές κοινωνίες, η διαχείριση της ασθένειας τείνει να είναι πιο αυτοκατευθυνόμενη, με έμφαση στην προσωπική αυτονομία, ενώ σε συλλογικές κουλτούρες η έμφαση δίνεται περισσότερο σε παραδοσιακές πρακτικές στη στήριξη από το οικογενειακό και κοινωνικό δίκτυο. Η μελέτη σε κάθε περίπτωση αναδεικνύει την ανάγκη για πολιτισμικά ευαίσθητες προσεγγίσεις στην υγειονομική περίθαλψη, ώστε να επιτευχθεί βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ των ασθενών με χρόνιες ασθένειες και των επαγγελματιών υγείας στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και να πιο προσαρμοσμένες, εξατομικευμένες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις οι οποίες θα λάβουν υπόψη και το πολιτιστικό στοιχείο στη διαχείριση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των χρόνιων ασθενειών. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής, συμβάλλουν στον εμπλουτισμό και την διεύρυνση της βιβλιογραφίας στο σχετικό πεδίο για την πολιτισμική διάσταση της χρόνιας ασθένειας, προσφέροντας σε κάθε περίπτωση, σημαντικές θεωρούμε προτάσεις για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

This study examines the role of cultural background in the experience of chronic illness, with a particular focus on chronic ophthalmological diseases. It explores how cultural perceptions influence the understanding, management, and coping strategies of such conditions. Based on a qualitative methodology, specifically thematic content analysis, the research investigates culturally determined explanatory models of illness, healthcare-seeking behaviors, doctor-patient relationships, and coping strategies. The findings indicate that patients' cultural backgrounds significantly shape their perceptions of health and illness, influencing both treatment practices and the search for social support. The individualism-collectivism dichotomy plays a crucial role, as it appears to significantly impact how individuals approach chronic illness. In individualistic societies, illness management tends to be more self-directed, emphasizing personal autonomy, whereas in collectivist cultures, there is greater reliance on traditional practices and support from family and social networks. This study highlights the need for culturally sensitive approaches in healthcare to improve communication between patients with chronic illnesses and healthcare professionals. It emphasizes the importance of developing more tailored, individualized, and effective interventions that take cultural factors into account for better management and treatment of chronic diseases. The research findings contribute to the enrichment and expansion of the literature on the cultural dimension of chronic illness, offering valuable recommendations for improving patients' quality of life.