Η μελέτη παρούσα μελέτη επικεντρώθηκε στην επίδραση της διαχείρισης χαρτοφυλακίου στην παγκόσμια οικονομία κατά τη διάρκεια χρηματιστηριακών κρίσεων, με έμφαση στις κρίσεις του 1929, του 2008 και της πανδημίας COVID-19. Η διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου αναδεικνύεται ως βασική στρατηγική για τη διαχείριση κινδύνου, ενώ η έλλειψή της οδήγησε σε σοβαρές απώλειες στις κρίσεις του 1929 και του 2008. Η κρίση του 2008 ανέδειξε τη σημασία της ρευστότητας και της χρήσης εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων, όπως ο χρυσός και τα κρατικά ομόλογα, για την προστασία των επενδύσεων. Η πανδημία COVID-19 τόνισε την ανάγκη για ευελιξία και προσαρμοστικότητα, καθώς οι αγορές αντιμετώπισαν ακραία μεταβλητότητα και αβεβαιότητα. Στη συγκεκριμένη μελέτη συγκρίθηκαν τρεις θεωρίες διαχείρισης χαρτοφυλακίου: η Παραδοσιακή Θεωρία, η Μοντέρνα Θεωρία Χαρτοφυλακίου και η Μετα-Μοντέρνα Θεωρία. Η Μοντέρνα Θεωρία, που βασίζεται στη σχέση απόδοσης-κινδύνου, παρουσιάζει περιορισμούς σε περιόδους κρίσης λόγω των υποθέσεών της για σταθερές συσχετίσεις και ορθολογική συμπεριφορά των επενδυτών. Η Μετα-Μοντέρνα Θεωρία, που εστιάζει στον αρνητικό κίνδυνο και την ασύμμετρη κατανομή αποδόσεων, προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα, καθιστώντας την πιο κατάλληλη για τη διαχείριση κινδύνου σε περιόδους αστάθειας. Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη αναδεικνύει τη σημασία της διαφοροποίησης, της διατήρησης ρευστότητας και της δυναμικής προσαρμογής στις αλλαγές των αγορών. Η ψυχολογία των επενδυτών και οι κυβερνητικές παρεμβάσεις παίζουν κρίσιμο ρόλο στη σταθεροποίηση των αγορών κατά τη διάρκεια κρίσεων. Η Μετα-Μοντέρνα Θεωρία προτείνεται ως η πιο αποτελεσματική προσέγγιση για τη διαχείριση χαρτοφυλακίου στο μέλλον. Η μελέτη καταλήγει ότι οι κρίσεις είναι αναπόφευκτες, αλλά η προετοιμασία και η ευέλικτη στρατηγική μπορούν να μειώσουν τις αρνητικές επιπτώσεις τους.

This study focused on the impact of portfolio management on the global economy during stock market crises, with a focus on the 1929, 2008 and the COVID-19 pandemic crises. Portfolio diversification emerges as a key strategy for risk management, and its lack led to severe losses in the 1929 and 2008 crises. The 2008 crisis highlighted the importance of liquidity and the use of alternative assets such as gold and government bonds to protect investments. The COVID-19 pandemic highlighted the need for flexibility and adaptability as markets faced extreme volatility and uncertainty. This study compared three portfolio management theories: the Traditional Theory, the Modern Portfolio Theory and the Post-Modern Theory. The Modern Theory, which is based on the risk-return relationship, has limitations in times of crisis due to its assumptions of stable correlations and rational investor behaviour. Post-Modern Theory, which focuses on negative risk and asymmetric return distribution, offers greater flexibility and adaptability, making it more suitable for managing risk in times of volatility. In conclusion, this study highlights the importance of diversification, liquidity preservation and dynamic adaptation to market changes. Investor psychology and government interventions play a critical role in stabilizing markets during crises. Post-Modern Theory is proposed as the most effective approach to portfolio management in the future. The study concludes that crises are inevitable, but preparation and flexible strategy can reduce their negative impact.