Η παρούσα μελέτη, διερευνά το ρόλο του ψηφιακού αλφαβητισμού για την υγεία και τη χρήση ψηφιακών εφαρμογών υγείας στον πληθυσμό γενικά, μελετώντας εάν και πώς οι δημογραφικές και κοινωνικοοικονομικές παράμετροι επηρεάζουν την υιοθέτησή τους. Επρόκειτο για μια ποσοτική ερευνητική προσέγγιση με τη χρήση ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε από 120 συμμετέχοντες κυρίως με υψηλή εκπαίδευση, γυναίκες, ηλικίας 36-45 ετών. Η στατιστική ανάλυση διεξήχθη χρησιμοποιώντας SPSS, τόσο με περιγραφική στατιστική όσο και με μη παραμετρικές δοκιμές. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν θετική συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης ψηφιακής παιδείας υγείας και της εφαρμογής ψηφιακών εργαλείων, όπως η άυλη συνταγογράφηση και ο «Ατομικός Ηλεκτρονικός Φάκελος Υγείας». Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η ηλικία και η γνώση του συστήματος συσχετίζονται σημαντικά με τη στερέωση τέτοιων τεχνολογιών.

The present study investigates the role of digital health literacy and the use of digital health applications in the general population, studying whether and how demographic and socioeconomic parameters influence their adoption. This was a quantitative research approach using a questionnaire completed by 120 participants, mainly highly educated, women, aged 36-45 years. Statistical analysis was conducted using SPSS, with both descriptive statistics and non-parametric tests. The results demonstrated a positive correlation between increased digital health literacy and the implementation of digital tools, such as immaterial prescribing and the “Personal Electronic Health Record”. Our results show that age and system knowledge are significantly associated with the consolidation of such technologies.