Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στις διαφορές μεταξύ του νέου ποινικού κώδικα (Ν. 4619/2019) και του νομικού πλαισίου του προϊσχύσαντος ποινικού κώδικα (Ν. 1492/1950) όσον αφορά την ποινική τυποποίηση των οικονομικών αδικημάτων. Αρχικά μελετάται η έννοια του οικονομικού εγκλήματος επί τη βάσει κεντρικών ορισμών που έχουν διατυπωθεί από επιστήμονες του κλάδου του ποινικού δικαίου και της εγκληματολογίας. Ωστόσο καθώς τα κριτήρια των εκάστοτε προσεγγίσεων τείνουν να διαφέρουν, σαφής ορισμός της έννοιας του οικονομικού εγκλήματος ακόμη και σήμερα δεν έχει διατυπωθεί. Εκκινώντας από τα κυρίως προτεινόμενα κριτήρια των χαρακτηριστικών του δράστη, του οφέλους που αυτός αποκομίζει από την πράξη και του έννομου αγαθού που πλήττεται αναλύονται στο πρώτο μέρος της εργασίας τα επιμέρους οικονομικά εγκλήματα που περιέχονται στον ποινικό κώδικα, όπως είναι η δωροδοκία, η απάτη, η απιστία και η υπεξαίρεση, καθώς και ο τρόπος που ο Έλληνας νομοθέτης τα τυποποιεί και τα εντάσσει σε συγκεκριμένες κατηγορίες. Έχοντας ως βάση τις διακρίσεις που κάνει ο ίδιος ο ποινικός κώδικας και αφού γίνει μία περιγραφική αναφορά της διεθνούς προσέγγισης για τα σχετικά ζητήματα στο δεύτερο μέρος της παρούσας ακολουθεί μία ιστορική αναδρομή της εξέλιξης της διαδικασίας κωδικοποίησης των κανόνων δικαίου και γίνεται αναλυτική περιγραφή των νομοθετικών μεταβολών που σημειώθηκαν σχετικά με την οικονομική εγκληματικότητα. Ο Έλληνας νομοθέτης και η νομοπαρασκευαστική επιτροπή του νέου ποινικού κώδικα προέβησαν σε αρκετές τροποποιήσεις προκειμένου αυτός να εκσυγχρονιστεί και να προσαρμοστεί στις νέες μορφές εγκληματικότητας. Στο τρίτο μέρος παρατίθενται τα αίτια που οδήγησαν στις αλλαγές αυτές, καθώς με το προϊσχύον καθεστώς η δικαιοσύνη είχε αποκτήσει ένα πολύ αυστηρό χαρακτήρα, και επεξηγούνται οι συνέπειες που επήλθαν στην απονομή της δικαιοσύνης η οποία πλέον θεωρείται περισσότερο ανθρώπινη, σύγχρονη και αποτελεσματική.

This postgraduate diploma thesis examines the differences that appear in the new penal code of Greece (Law 4619/2019) regarding the criminalization and treatment of economic offences in relation to the pre-existing regime established by the previous penal code under Law 1492/1950. Fisrt, the in-depth study of the concept of economic crime is attempted based on definitions that have been formulated by scholars in the fields of criminal law and criminology. However, a clear definition of economic crime has still not been formulated, as the criteria of each approach differ. Based on the mainly suggested criteria of the offender’s characteristics, the benefit he/ she derives as well as the protected legal interests, the first part of the study analyzes the individual economic crimes contained in the penal code, such as bribery, fraud, abuse of trust and misappropriation, and the way the Greek legislator standardizes them and classifies them into specific categories. Following the distinction made by the penal code, and after a reference to the international approaches on this issue, the second part of this study proceeds with a historical review of the process of codification of the relevant rules and with a detailed description of the legislative changes that have taken place in relation to economic crime. The Greek legislator and the legislative committee have made several amendments in order to modernize the penal code and adapt it to new forms of economic crime. The third part lists the reasons that led to these changes, as under the previous regime justice had acquired a very strict character, and explains the consequences that occurred in the administration of justice, which is now considered more humane, modern and effective.