Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τη δυναμική των διαδικασιών εγκληματοποίησης, αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο κοινωνικοί, νομικοί και έξω-νομικοί παράγοντες διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο ορίζεται το έγκλημα, καθορίζουν ποιος χαρακτηρίζεται εγκληματίας και πώς οι μηχανισμοί εξουσίας επιδρούν στη διαμόρφωση των νόμων και την εφαρμογή τους. Με βάση τις θεωρητικές εγκληματολογικές προσεγγίσεις και την εξέλιξή τους και κυρίως την Κριτική Εγκληματολογία, αναλύονται οι μηχανισμοί μέσω των οποίων οικονομικές και κοινωνικές ελίτ, αλλά και κρατικοί φορείς, προστατεύονται συστημικά λόγω της μεροληπτικής δράσης της ποινικής δικαιοσύνης, παρά το γεγονός ότι τα εγκλήματά τους προκαλούν αναλογικά σοβαρότερες κοινωνικές βλάβες σε σχέση με τα εγκλήματα του δρόμου, στα οποία και εξαντλείται η αυστηρότητα του νόμου. Οι κοινωνικές και νομικές διαδικασίες, που οδηγούν στη διαμόρφωση των νόμων και την επιβολή τους, συχνά εξυπηρετούν τα συμφέροντα των προνομιούχων, υπογραμμίζοντας την επιλεκτικότητα στην εφαρμογή του ποινικού δικαίου. Οι θεωρίες του κοινωνικού ελέγχου και οι διαδικασίες στιγματισμού, αναδεικνύουν την διακριτική λειτουργία του ποινικοκατασταλτικού συστήματος και των φορέων του, καθώς και τις στρεβλώσεις, που μετατρέπουν την νομικά κατοχυρωμένη έννοια της ισότητας ενώπιον του νόμου σε πραγματική ανισότητα. Καλιεργείται έτσι η συστηματική επιείκεια για τα εγκλήματα των ισχυρών, ενώ αναδεικνύεται η διαφθορά και η κατάχρηση εξουσίας ως βασικά εργαλεία για την ατιμωρησία και την ουσιαστική «εξαφάνιση» των εγκλημάτων τους, γεγονός που επιρρώνεται μέσα από τη χρήση υποδειγματικών περιπτώσεων που αποδεικνύουν ότι οι νόμοι και οι κανόνες συχνά υπηρετούν τους σκοπούς των ισχυρότερων κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων, υπονομεύοντας την έννοια της δικαιοσύνης και της ισονομίας.

This thesis explores the dynamics of criminalization processes, analyzing how social, legal, and extralegal factors shape the definition of crime, determine who is labeled a criminal, and how mechanisms of power influence the creation and enforcement of laws. Drawing on theoretical criminological approaches, particularly Critical Criminology, the study examines how economic and social elites, as well as state actors, are systematically protected due to the biased operation of the criminal justice system, despite the fact that their crimes cause proportionally greater social harm compared to street crimes, which bear the full severity of the law.

The social and legal processes that shape and enforce laws often serve the interests of the privileged, highlighting the selective application of criminal law. Theories of social control and stigmatization reveal the discretionary function of the penal system and its agents, as well as the distortions that turn the legally enshrined principle of equality before the law into actual inequality. This systemic leniency toward the crimes of the powerful is cultivated, while corruption and abuse of power emerge as key tools enabling impunity and the effective "disappearance" of such crimes.

This argument is substantiated through exemplary cases that demonstrate how laws and regulations often serve the purposes of the most powerful social and economic groups, undermining the principles of justice and equality.