Η εργασία ασχολείται με τη διαμόρφωση της Αθήνας σε πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους και το ιδεολογικό υπόβαθρο που επικύρωσε την πόλη ως επίσημο μέρος του δυτικού κόσμου. Επιπλέον, αναλύονται έννοιες που εισήχθησαν για πρώτη φορά στον ελληνικό χώρο εκείνη την περίοδο και απασχολούσαν την επικαιρότητα, όπως η υπόσταση του εθνικού αφηγήματος και ο ελληνισμός.  Η πρώτη ενότητα της εργασίας επικεντρώνεται στην Ευρώπης από τον Διαφωτισμό μέχρι τον 19ο αιώνα, μιας και οι εξελίξεις που έλαβαν χώρα στον δυτικό κόσμο αυτή την περίοδο, επηρέασαν τα δεδομένα στην Ελλάδα. Με το κίνημα του Διαφωτισμού παρατηρήθηκαν ριζικές αλλαγές στην πολιτική σκηνή,  την παγκόσμια οικονομία αλλά και στις επιμέρους κοινωνίες. Η Νεωτερική Εποχή που εδραιώθηκε αυτή την περίοδο, αποτέλεσε το θεμέλιο του σύγχρονου κόσμου. Οι ιδέες του Διαφωτισμού εκφράστηκαν με διάφορους τρόπους και ένας από αυτούς ήταν τα ρεύματα τέχνης. Την ίδια στιγμή άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα αστικά κέντρα και το τοπίο των πόλεων απέκτησε νέα μορφή και υπόσταση. Η αναφορά στις πολιτικοκοινωνικές ζυμώσεις και χωρικές ανακατατάξεις της Δύσης είναι αναγκαίες για να κατανοηθεί εις βάθος η μετατροπή της Αθήνας σε πρωτεύουσα, καθώς η Δύση άσκηση άμεση επίδραση στα δεδομένα του ελληνικού χώρου.

  Η επόμενη ενότητα αναφέρεται στο σχηματισμό της πόλης των Αθηνών σε πρωτεύουσα. Η ελληνική επανάσταση το 1821, η δολοφονία του Καποδίστρια και η έλευση  των Βαυαρών, αποτελούν γεγονότα που συντάραξαν τον ελληνικό χώρο. Παρά τις συνεχείς αλλαγές και το κλίμα της αστάθειας, η κοινή πορεία που υπήρχε ήταν η οργάνωση κράτους και η δημιουργία πρωτεύουσας. Η Αθήνα πληρούσε τις κατάλληλες προϋποθέσεις και επιλέχθηκε τόσο για το ιστορικό της υπόβαθρο αλλά και για το γεγονός ότι διαμορφώθηκε «εκ του μηδενός». Ο πολεοδομικός σχεδιασμός της πόλης ανατέθηκε αρχικά στους συνεργάτες Κλεάνθη και Σάουμπερτ, οι οποίοι είχαν ως στόχο να δημιουργήσουν μια πρωτεύουσα αντάξια της ιστορίας της αλλά και αντίστοιχη των  νεωτερικών πόλεων της Δύσης. Ο σχεδιασμός ήρθε αντιμέτωπος με αρκετά εμπόδια και δυσκολίες.

  Τέλος, στη τρίτη ενότητα αναπτύσσεται το ζήτημα της ελληνικής ταυτότητας. Είναι ένα θέμα που μπορεί να εντοπιστεί σε όλη την έκταση της εργασίας, αλλά στη τελευταία ενότητα βρίσκονται συγκεντρωμένες όλες οι πληροφορίες. Η σύσταση της ελληνικής ταυτότητας είναι ιδιαίτερα σύνθετη, καθώς περιλαμβάνει τόσο τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό όσο και την βυζαντινή-χριστιανική παράδοση, η οποία κατά την νεωτερική εποχή δεν διέθετε την ίδια «αξία» και θέση με την αρχαία κληρονομιά. Γίνονται αναφορές στον τρόπο που το κράτος προσπάθησε να ενώσει τους δύο «αντίθετους» -τουλάχιστον για την εποχή- κόσμους και πως η Αθήνα σαν πόλη διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο.

  Στα συμπεράσματα, δίνεται  απάντηση για το πως η Αθήνα κατάφερε να αναδυθεί σε νεωτερική πρωτεύουσα και αναφέρονται όλοι οι παράμετροι που συνέβαλαν στην όψη που απέκτησε η Αθήνα.

  The paper deals with the transformation of Athens into the capital of the new Greek state and the ideological background that validated the city as an official part of the Western world. It also analyzes concepts that were introduced for the first time in Greece during that period, such as the national narrative and Hellenism. The first section of the paper focuses on Europe from the Enlightenment to the 19th century, as the developments in the Western world during this time had a significant impact on Greece. The Enlightenment marked the intellectual foundation of the Modern Era, which brought about radical changes in the political scene, the global economy, and in societies. Therefore, the Modern Era laid the groundwork for the modern world. Enlightenment ideas were expressed in various ways, one of which was through art movements. At the same time, the first urban centers began to emerge, and the urban landscape took on a new form and substance. Understanding the political and social transformations and spatial reconfigurations in the West is essential to grasp how Athens was transformed into a capital, as the West had a direct influence on Greece.

The second section addresses the formation of Athens as the capital. The Greek Revolution of 1821, the assassination of Kapodistrias, and the arrival of the Bavarians were events that shook the Greek territory. Despite the continuous changes and the atmosphere of instability, the common goal was the organization of the state and the creation of a capital. Athens met the necessary criteria and was chosen both for its historical significance and because it was a city that could emerge from “ scratch”, from “ point zero”. The city’s urban planning was initially entrusted to the collaborators Kleanthis and Schaubert, who aimed to create a capital worthy of its history and comparable to modern Western cities. However, this planning faced several obstacles and challenges.

Finally, the third section explores the issue of Greek identity, which runs throughout the paper. The construction of Greek identity is particularly complex as it encompasses both ancient Greek culture and the Byzantine-Christian tradition, which during the modern era did not hold the same "value" or status as the ancient heritage. The paper discusses how the state tried to reconcile these two "opposed" worlds, and how Athens, as a city, played a significant role in this process.

  In the conclusions, an answer is provided regarding how Athens managed to emerge as a modern capital, and all the factors that contributed to the appearance the city took on are discussed.