H παρούσα εργασία εξετάζει το κρατικό εταιρικό έγκλημα ανιχνεύοντας τις εγκληματολογικές προσεγγίσεις δια μέσου των χρόνων μέχρις ότου φτάσουμε στο κρατικό εταιρικό έγκλημα. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στη θεωρία του Sutherland που εισήγαγε για πρώτη φορά τον όρο του εγκλήματος του λευκού κολάρου οδηγώντας το εγκληματολογικό ενδιαφέρον στα εγκλήματα των ισχυρών. Αναλύεται η προέλευση και ο ορισμός του κρατικού εταιρικού εγκλήματος, τα χαρακτηριστικά του αλλά και οι παράμετροι που το συνοδεύουν αφού συχνά συμβαδίζει με τη διαφθορά, τη συγκάλυψη, την αδρανοποίηση των επίσημων ελεγκτικών μηχανισμών αποδεικνύοντας τη στενή αλληλεξάρτηση μεταξύ κράτους και ιδιωτικών οργανισμών προκαλώντας σημαντική βλάβη. Τα θύματα αυτού του εγκλήματος παραγκωνίζονται και στο τέλος «εξαφανίζονται», δεν αντιδρούν, και αποδέχονται τη θυματοποίηση τους. Στις σύγχρονες κοινωνίες και με την παγκοσμιοποίηση αυτά τα εγκλήματα ξεφεύγουν από τα στενά όρια μιας χώρας και μεταλλάσσονται σε εγκλήματα παγκοσμιοποίησης όπου παγκόσμιοι οργανισμοί στο όνομα της προόδου και της βοήθειας εκμεταλλεύονται αναπτυσσόμενα κράτη προκαλώντας σημαντική ζημία κυρίως σε ευάλωτους πληθυσμούς. Περιγράφονται οι συνθήκες που συνέβη το δυστύχημα στα Τέμπη, η σύγκρουση των τρένων και όλες οι ενέργειες που έγιναν εκ μέρους του κράτους αλλά και των εταιριών προκειμένου να το διαχειριστούν ρίχνοντας το φταίξιμο στον ανθρώπινο παράγοντα και προσπαθώντας γρήγορα γρήγορα να «πνίξουν» το γεγονός και τα στοιχεία. Εκτός από τη διαχείριση του δυστυχήματος αναφέρονται περιστατικά και πριν από αυτό,  ο τρόπος με τον οποίο οι εταιρίες αναλάμβαναν τις συμβάσεις, οι οποίες παρά την αδιαφάνεια, τις καθυστερήσεις, την κακοδιαχείριση  ουσιαστικά δεν τιμωρούνται. Περιγράφονται οι προσπάθειες των οικογενειών των θυμάτων για δικαιοσύνη εντός και εκτός συνόρων. Τέλος, αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους η υπόθεση αυτή αποτελεί ένα κρατικό εταιρικό έγκλημα αφού σε αυτό βλέπουμε τη συνεχή σύμπραξη κράτους εταιριών ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται η αδρανοποίηση επίσημων ελεγκτικών μηχανισμών, η προσπάθεια συγκάλυψης του από τα ΜΜΕ, η διαπλοκή και η αδιαφάνεια. 

This study examines state-corporate crime, tracing criminological approaches over time leading up to state corporate crime. Special emphasis is given on Sutherland's theory, which first introduced the term "white-collar crime," leading criminological interest to the crimes of the powerful. The origin and definition of state-corporate crime are analyzed, along with its characteristics and accompanying parameters, as it often coincides with corruption, cover-ups, and the inactivation of official control mechanisms, demonstrating the close correlation between the state and private organizations, causing significant harm. The victims of this crime are marginalized and eventually "disappear," not reacting and accepting their victimization. In modern societies and with globalization, these crimes transcend the narrow limits of a single country and transform into globalization crimes, where global organizations, in the name of progress and aid, exploit developing countries, causing significant harm, especially to vulnerable populations. The conditions surrounding Tempi accident are described, including the train collision and all actions taken by the state and companies to manage it, placing blame on human error and quickly attempting to "suppress" the incident and evidences. In addition to the accident's management, incidents prior to it are expressed, such as the way in which companies undertook contracts, which, despite opacity, delays, and mismanagement, essentially go unpunished. The efforts of the victims' families for justice, both inside and outside borders, are described. Finally, the reasons why this case is a state-corporate crime are exposed, as they show the continuous collaboration between the state and companies, while simultaneously observing the inactivation of official control mechanisms, attempts at cover-ups by the media, entanglement, and opacity.