This thesis explores how collaborative humanitarian logistics and operations can enhance disaster response and recovery, focusing on Rhodope, Greece. It aims to address challenges in preparedness, resource allocation, and inter-organizational coordination. The insights of the research were gathered from a structured questionnaire, answered by stakeholders that belong to one of the following four key groups: the military, Local Government Authorities (LGAs), Non-Governmental Organizations (NGOs), and National Emergency Aid Centre (NEAC). On the basis of the local practices emerged through the research, as well as the international theoretical frameworks of the existing literature, applicable strategies for improving the resilience and effectiveness of the region’s humanitarian supply chain are identified. By promoting a collaborative culture, this paper provides a roadmap for taking the first steps in order to mitigate the socio-economic impacts of disasters and ensuring equitable and timely aid delivery. Final recommendations target to bridge existing operational gaps and contribute to building a robust response mechanism tailored to the unique challenges of the area.

Αυτή η διπλωματική εργασία εξετάζει πώς οι συνεργατικές ανθρωπιστικές εφοδιαστικές και επιχειρησιακές διαδικασίες μπορούν να ενισχύσουν την ανταπόκριση και την ανάκαμψη από καταστροφές, δίνοντας έμφαση στην περιοχή της Ροδόπης. Στόχος είναι η αντιμετώπιση των προκλήσεων που σχετίζονται με την προετοιμασία, την κατανομή πόρων και το συντονισμό μεταξύ διαφορετικών οργανισμών. Οι πληροφορίες της έρευνας, συλλέχθηκαν μέσω ενός δομημένου ερωτηματολογίου, το οποίο απαντήθηκε από ανθρώπους που ανήκουν σε μία από τις τέσσερις παρακάτω βασικές ομάδες: τον στρατό, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) και εργαζόμενους του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ). Βασιζόμενη στις τοπικές πρακτικές που αναδείχθηκαν από την έρευνα, καθώς και στα διεθνή θεωρητικά πλαίσια από την υπάρχουσα βιβλιογραφία, η εργασία εντοπίζει εφαρμόσιμες στρατηγικές για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας και της αποτελεσματικότητας της ανθρωπιστικής εφοδιαστικής αλυσίδας της περιοχής. Μέσα από την προώθηση μιας συνεργατικής κουλτούρας, η έρευνα αυτή παρέχει έναν οδικό χάρτη για τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της προσπάθειας μείωσης των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων των καταστροφών και της εξασφάλισης ισότιμης και έγκαιρης παροχής βοήθειας. Οι τελικές προτάσεις στοχεύουν στη γεφύρωση των υφιστάμενων επιχειρησιακών κενών και στη συμβολή δημιουργίας ενός ισχυρού μηχανισμού ανταπόκρισης, προσαρμοσμένου στις μοναδικές προκλήσεις της περιοχής.