Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εξεταστεί το φαινόμενο του οργανωμένου εγκλήματος εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων, εξετάζοντας την υφιστάμενη κατάσταση, αλλά και τους παράγοντες εκείνους που έχουν οδηγήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη και εξάπλωση του εντός αυτών των καταστημάτων. Βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι πως το οργανωμένο έγκλημα και τα σωφρονιστικά καταστήματα δεν είναι έννοιες ασύμβατες. Αντίθετα, ο εγκλεισμός εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων όχι μόνο δεν οδηγεί στην αποδυνάμωση των εγκληματικών ομάδων, αλλά στην ανάπτυξη και την ισχυροποίηση τους. Έτσι, τα σωφρονιστικά καταστήματα σε αρκετές περιπτώσεις αποδεικνύονται ως θύλακες δημιουργίας και περαιτέρω ανάπτυξης ομάδων οργανωμένου εγκλήματος, (νέων αλλά και υφιστάμενων) και διαμορφώνουν τις συνθήκες για νέες οργανωμένες εγκληματικές δραστηριότητες τόσο εντός,
όσο και εκτός των χώρων των σωφρονιστικών καταστημάτων. Προσδιοριστικοί παράγοντες για την ύπαρξη την περαιτέρω και τη συνεχή ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων είναι οι ακολουθούμενες κυβερνητικές πολιτικές για την αντιμετώπιση του, οι πολιτικές αμοιβών των διοικητικών και σωφρονιστικών υπαλλήλων, υπό την έννοια ότι τους καθιστούν επιρρεπείς στην εμπλοκή τους με την παρανομία, καθώς και οι νέες τεχνολογίες. Για την αντιμετώπιση των ανωτέρω απαιτούνται τεκμηριωμένες πολιτικές και προγράμματα αποκατάστασης και επανένταξης των κρατουμένων εστιάζοντας σε συγκεκριμένες ανάγκες και ατομικά προφίλ αυτών, αλλά και αναδιάρθρωση των υφιστάμενων αντεγκληματικών πολιτικών. Αναγκαία είναι επίσης η συνεργασία διαφόρων φορέων που εμπλέκονται στο ποινικοκατασταλτικό σύστημα, καθώς και η συνολική αναθεώρηση των πολιτικών εγκλεισμού.

The aim of this study is to examine the phenomenon of organized crime within prisons, examining the current situation, as well as the factors that have led to the further development and spread of organized crime within these institutions. The main conclusion of the research is that organized crime and prisons are not incompatible concepts. On the contrary, confinement within prisons not only does not lead to the weakening of criminal groups, but to their development and strengthening. Thus, prisons in several cases prove to be pockets of creation and further development of organized crime groups, (new and existing) and shape the conditions for new organized criminal activities both within and outside the prison premises. Determinants of the existence and further and continuous development of organized crime within prisons are the government policies followed to deal with crime, the remuneration policies of administrative and prison employees, in the sense that they make them prone to involvement in illegality, as well as new technologies. To address the above, documented policies and programs for the rehabilitation and reintegration of prisoners are required, focusing on their specific needs and individual profiles, as well as a restructuring of existing anti-crime policies. The cooperation of various bodies involved in the penal system is also necessary, as well as a comprehensive review of incarceration policies.