A supply chain is a network of several parties, all involved either directly or indirectly in fulfilling customer requests. The supply chain encompasses and interacts with a wide group of stakeholders, hence it is not limited to just two parties, such as only suppliers and manufacturers. It also includes other entities such as transporters, retailers, and even customers. It comprises a set of activities aimed at satisfying customer demands. A supply chain is not static, on the contrary, it is dynamic and involves the continuous flow of information, products, and funds across the chain and through multiple stages. This dynamic organization plays a critical role in society and economy , and the success of business activities relies on the effective management of the supply chain. Reduction of lead times, improvement of financial performance, better supplier relationships, and many more can be achieved through a well-managed and orchestrated supply chain. However, the success depends on several other factors that influence the supply chain functions, such as environmental uncertainty, company culture, information technology, supply chain relationships, value-added processes, customer satisfaction, and supply chain management performance.

  In recent decades, supply chains have faced unprecedented challenges, impacted by numerous factors and incidents. It has become a norm to navigate an uncertain world with an unpredictable present and future. The latest years have been marked by constant change driven by various circumstances. Rapid and continuous technological, social, and economic transformations, combined with growing uncertainty and adversities in the organizational environment, have significantly influenced supply chains. Unpredictable consumer demands, economic instability, and constant changes in supply chains are among the factors contributing to supply chain challenges and overall uncertainty. The business landscape and global supply chains have been impacted by several incidents, such as the earthquake in Japan in 2011, the SARS outbreak in China in 2003, and the tsunami in Indonesia in 2004. In all these cases, the recovery after the disasters occurred within a matter of weeks. In the more recent years, global supply chains faced an event entirely different from all previous incidents and disasters. This event was the COVID-19 pandemic, which was evidently different in terms of its geographical impact and duration. COVID-19 affected all nations, and in March 2020, the World Health organization (WHO) declared it a global pandemic. COVID-19 profoundly changed humanity, with lockdowns, confinements, and shutdowns of various economic activities, while costing millions of lives. The pandemic impacted almost every stage of global supply chains. It had a severe effect on both supply and demand, making the situation extremely complex. Its nature and extended impact significantly influenced global supply chains and logistics systems. 

  Elaborating on the different aspects of supply chain, in several industries and organizations, there are supply chain structures that operate uniquely compared to traditional supply chains due to the implementation of lean practices across their entire value chain, both upstream and downstream. Several supply chains have adapted their strategies by adopting lean practices and lean manufacturing principles, extending the application of lean from internal processes to the entire value chain. This approach, known as Lean Supply Chain, emphasizes the supply chain as a network of interconnected units working collaboratively to minimize waste and deliver the highest value to the customer. Lean supply chains aim to produce higher-quality products, reduce costs, and improve efficiency and productivity and is an approach applied by numerous industries and different companies across the world. 

  The structure of this thesis aims to ensure a logical flow of theories, practices and ideas, with key sections addressing the research objectives. The thesis begins with an overview, the structure of the research and the research methodology in Chapter 1 combining a detailed literature review and a real-world case study. This approach provided both theoretical depth and practical insights. The methodology ensured a balanced approached, leveraging academic studies and industry-specific observations. Chapter 2 introduces the fundamentals of supply chains, exploring their components, objectives, and the disruptions they face. This chapter highlights the importance of collaboration and process optimization in delivering customer value. It also lays the ground for understanding the vulnerability of supply chains in the face of global disruptions, particularly those optimized under lean principles. Chapter 3 delves into the principles of lean supply chains, emphasizing waste elimination, value creation, and efficiency. Tools and methods such as Just-in-Time (JIT), Value Stream Mapping (VSM), and the identification of the 8 Lean Wastes will be explored in depth. These principles demonstrate how lean supply chains achieve remarkable efficiency in stable environments but may struggle under conditions of high variability and uncertainty. Chapter 4 examines the disruptive effects of the COVID-19 pandemic on global supply chains. The pandemic created unprecedented challenges, exposing vulnerabilities in lean systems. These include supply shortages, logistics delays, and rapid demand shifts. The ripple effects of these disruptions cascaded across the supply chain tiers, amplifying delays and inefficiencies. The chapter reveals that while lean principles prioritize waste reduction and efficiency, they often lack the resilience to absorb such disruptive events. The case study in Chapter 5 emphasizes the evolution of lean and provides a practical case scenario to understand the challenges and the strategies adopted to mitigate them. The European lean supply chain program of Toyota highlighted the need for continuous improvement and digital technologies such as real-time tracking, to enhance visibility and agility. The chapter also illustrates the importance of aligning lean practices with resilience strategies, such as diversifying suppliers and synchronizing operations across the supply chain. Chapter 6 synthesizes the research findings on how COVID-19 exposed vulnerabilities in lean supply chains while highlighting opportunities for resilience through hybrid models, technology, and sustainability. It provides actionable managerial strategies to balance efficiency and resilience, supported by digital transformation and expanded metrics. Finally, it identifies research limitations and proposes future studies on integrating Industry 4.0 technologies into lean practices across industries.

  Η εφοδιαστική αλυσίδα είναι ένα δίκτυο πολλών παραγότνων, που εμπλέκονται είτε άμεσα είτε έμμεσα στην ικανοποίηση των πελατών. Η εφοδιαστική αλυσίδα περιλαμβάνει και αλληλεπιδρά με ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων μερών, επομένως δεν περιορίζεται μόνο σε δύο πλευρές, όπως προμηθευτές και παραγωγοί. Περιλαμβάνει επίσης άλλες οντότητες, όπως μεταφορείς, λιανοπωλητές και ακόμη και πελάτες. Αποτελείται από ένα σύνολο δραστηριοτήτων που στοχεύουν στην ικανοποίηση της ζήτησης των πελατών. Η εφοδιαστική αλυσίδα δεν είναι στατική, αντιθέτως, είναι δυναμική και περιλαμβάνει τη συνεχή ροή πληροφοριών, προϊόντων και κεφαλαίων σε όλη την αλυσίδα και μέσω πολλών σταδίων. Αυτή η δυναμική οργάνωση παίζει κρίσιμο ρόλο στην κοινωνία και την οικονομία, και η επιτυχία των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων εξαρτάται από την αποτελεσματική διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας. Η μείωση των χρόνων παράδοσης, η βελτίωση της οικονομικής απόδοσης, οι καλύτερες σχέσεις με τους προμηθευτές και πολλά άλλα μπορούν να επιτευχθούν μέσω μιας καλά διαχειριζόμενης και συντονισμένης εφοδιαστικής αλυσίδας. Ωστόσο, η επιτυχία εξαρτάται από διάφορους άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τις λειτουργίες της εφοδιαστικής αλυσίδας, όπως η περιβαλλοντική αβεβαιότητα, η κουλτούρα της εταιρείας, η τεχνολογία, οι σχέσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας, οι διαδικασίες προστιθέμενης αξίας, η ικανοποίηση των πελατών και η απόδοση της διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας.

  Τα τελευταία χρόνια, οι εφοδιαστικές αλυσίδες έχουν αντιμετωπίσει πρωτοφανείς προκλήσεις, επηρεαζόμενες από πολλούς παράγοντες και γεγονότα. Έχει γίνει κανόνας να λειτουργούμε σε έναν αβέβαιο κόσμο, με ένα απρόβλεπτο παρόν και μέλλον. Τα τελευταία χρόνια έχουν σημαδευτεί από συνεχείς αλλαγές που καθοδηγούνται από διάφορες συνθήκες. Οι ταχείς και διαρκείς τεχνολογικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη αβεβαιότητα και τις δυσκολίες στο οργανωτικό περιβάλλον, έχουν επηρεάσει σημαντικά τις εφοδιαστικές αλυσίδες. Οι απρόβλεπτες απαιτήσεις των καταναλωτών, η οικονομική αστάθεια και οι συνεχείς αλλαγές στις εφοδιαστικές αλυσίδες είναι μερικοί από τους παράγοντες που συμβάλλουν στις προκλήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας και στη γενική αβεβαιότητα. Το επιχειρηματικό τοπίο και οι παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες έχουν επηρεαστεί από πολλά γεγονότα, όπως ο σεισμός στην Ιαπωνία το 2011, το ξέσπασμα του SARS στην Κίνα το 2003 και το τσουνάμι στην Ινδονησία το 2004. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η ανάκαμψη μετά από τις καταστροφές πραγματοποιήθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες αντιμετώπισαν ένα γεγονός εντελώς διαφορετικό από όλες τις προηγούμενες καταστάσεις και καταστροφές. Αυτό το γεγονός ήταν η πανδημία COVID-19, η οποία ήταν σαφώς διαφορετική όσον αφορά τη γεωγραφική της επίδραση και τη διάρκειά της. Ο COVID-19 επηρέασε όλα τα έθνη και τον Μάρτιο του 2020, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας  τον κήρυξε ως παγκόσμια πανδημία. Ο COVID-19 άλλαξε βαθιά την ανθρωπότητα, με lockdowns, περιορισμούς και διακοπές διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων, ενώ στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους. Η πανδημία επηρέασε σχεδόν κάθε στάδιο των παγκόσμιων εφοδιαστικών αλυσίδων, με σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην προσφορά όσο και στη ζήτηση, καθιστώντας την κατάσταση εξαιρετικά περίπλοκη. Η φύση και η εκτεταμένη επίδρασή της επηρέασαν σημαντικά τις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες και τα συστήματα εφοδιαστικής.

Εξετάζοντας τις διάφορες πτυχές της εφοδιαστικής αλυσίδας, σε πολλές βιομηχανίες και οργανισμούς υπάρχουν δομές εφοδιαστικής αλυσίδας που λειτουργούν με μοναδικό τρόπο σε σύγκριση με τις παραδοσιακές εφοδιαστικές αλυσίδες, λόγω της εφαρμογής λιτών πρακτικών σε όλη την αξιακή τους αλυσίδα. Πολλές εφοδιαστικές αλυσίδες έχουν προσαρμόσει τις στρατηγικές τους υιοθετώντας λιτές πρακτικές και αρχές λιτής παραγωγής, επεκτείνοντας την εφαρμογή της λιτής φιλοσοφίας από τις εσωτερικές διαδικασίες σε ολόκληρη την αξιακή αλυσίδα. Αυτή η προσέγγιση, γνωστή ως Λιτή Εφοδιαστική Αλυσίδα, τονίζει την εφοδιαστική αλυσίδα ως ένα δίκτυο αλληλοσυνδεδεμένων μονάδων που συνεργάζονται για να ελαχιστοποιήσουν τα απόβλητα και να προσφέρουν τη μέγιστη αξία στον πελάτη. Οι λιτές εφοδιαστικές αλυσίδες στοχεύουν στην παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας, στη μείωση του κόστους και στη βελτίωση της απόδοσης και της παραγωγικότητας, αποτελώντας μια προσέγγιση που εφαρμόζεται από πολλές βιομηχανίες και εταιρείες παγκοσμίως.

  Η δομή αυτής της διατριβής στοχεύει να διασφαλίσει μια λογική ροή θεωριών, πρακτικών και ιδεών, με βασικά κεφάλαια που καλύπτουν τους ερευνητικούς στόχους. Η διατριβή ξεκινά με μια επισκόπηση, τη δομή της έρευνας και τη μεθοδολογία στο Κεφάλαιο 1, συνδυάζοντας μια λεπτομερή ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και μια μελέτη περίπτωσης από τον πραγματικό κόσμο. Το Κεφάλαιο 2 παρουσιάζει τα θεμελιώδη στοιχεία των εφοδιαστικών αλυσίδων, ενώ το Κεφάλαιο 3 αναλύει τις αρχές της λιτής εφοδιαστικής αλυσίδας. Το Κεφάλαιο 4 εξετάζει τις επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 στις λιτές εφοδιαστικές αλυσίδες, ενώ το Κεφάλαιο 5 επικεντρώνεται στην λιτή εφοδιαστική αλυσίδα της Toyota και σε στρατηγικές για την ευελιξία και την ανθεκτικότητα των λιτών εφοδιαστικών αλυσίδων. Τέλος, το Κεφάλαιο 6 συνοψίζει τα ευρήματα και προτείνει στρατηγικές για το μέλλον της λιτής εφοδιαστικής αλυσίδας.