Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την πρόσβαση των Ατόμων με Αναπηρίες στα μουσεία της Ελλάδας. Σε μια εποχή που οι περισσότεροι φορείς θεωρούν πως γνωρίζουν την έννοια της Αναπηρίας και μπορούν να βρουν τρόπους να εντάξουν όλα τα άτομα στον πολιτισμό της χώρας, τα εμπόδια που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη ομάδα ατόμων είναι αρκετά και πολλές φορές ανυπέρβλητα. Με αφετηρία την ίδια την έννοια της μουσειακής εκπαίδευσης και της μεγάλης σημασίας που έχουν τα μουσειακά εκπαιδευτικά προγράμματα στην ένταξη όλων των ατόμων στους χώρους των μουσείων, αποδεικνύεται πως υπάρχουν οι δυνατότητες και οι γνώσεις να δημιουργηθούν αντίστοιχα προγράμματα για τα Άτομα με Αναπηρίες. Ωστόσο, ο ίδιος ο όρος της Αναπηρίας δημιουργεί ακόμη προβληματισμό αφού για ορισμένη μερίδα του πληθυσμού δεν είναι καν ξεκάθαρος. Για το λόγο αυτό, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην διασαφήνιση της έννοιας και στις μορφές που υπάρχουν, ώστε να αποδειχθεί η ανομοιογένεια που επικρατεί. Με αυτόν τον τρόπο, φάνηκε πως κάθε ομάδα Ατόμων με Αναπηρίες εμφανίζει τα δικά της χαρακτηριστικά και απαιτεί διαφορετικό χειρισμό από τον εκάστοτε φορέα που θέλει να οργανώσει οποιαδήποτε δράση. Με αφορμή το γεγονός της ανυπαρξίας δράσεων που να απευθύνονται σε αυτά τα άτομα, αναφέρθηκε εν συντομία το ζήτημα του κοινωνικού αποκλεισμού με όσα συνεπάγεται, για να ακολουθήσει η έννοια της προσβασιμότητας που έρχεται σε αντίθεση με το παρόν ζήτημα. Έτσι, αναλύθηκαν διάφορες πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν στα μουσεία στοχεύοντας στην συμπερίληψη των Ατόμων με Αναπηρίες στους χώρους τους. Τελικά, αφού παρουσιάστηκαν τα χαρακτηριστικά τριών ομάδων ΑμεΑ, μελετήθηκαν ορισμένα μουσεία της Βόρειας Ελλάδας και προτάθηκαν τρόποι που αν εφαρμοστούν, θα μπορούσαν να εντάξουν τα άτομα αυτά στους χώρους τους.

This thesis deals with the access of People with Disabilities to museums in Greece. At a time when most institutions believe they understand the concept of Disability and can find ways to integrate all individuals into the country's culture, the barriers faced by this particular group are numerous and often insurmountable. Starting from the concept of museum education itself and the great importance of educational museum programs in the inclusion of all individuals within museum spaces, it is demonstrated that there are the possibilities and knowledge to create corresponding programs for People with Disabilities. However, the term "Disability" itself still raises concerns, as it is not even clear for certain segments of the population. For this reason, special emphasis was placed on clarifying the concept and its various forms, in order to demonstrate the heterogeneity that prevails. This way, it became evident that each group of People with Disabilities has its own characteristics and requires different handling by the respective institution that wishes to organize any action. Given the lack of initiatives targeting these individuals, the issue of social exclusion was briefly discussed, along with its consequences, followed by the concept of accessibility, which contrasts with the current issue. Thus, various practices that can be implemented in museums aiming at the inclusion of People with Disabilities in their spaces were mentioned. Finally, after presenting the characteristics of three groups of People with Disabilities, certain museums in Northern Greece were studied, and ways were proposed that, if applied, could include these individuals in their spaces.