Η παρούσα εργασία εξετάζει τη Γεωργία Ακριβείας (ΓΑ) ως ένα πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης, εστιάζοντας στις τεχνολογίες, τις προκλήσεις και τις προοπτικές που συνδέονται με την εφαρμογή της. Μέσω βιβλιογραφικής ανασκόπησης, αναλύονται οι βασικές αρχές της ΓΑ, όπως η χρήση τεχνολογιών αιχμής (GPS, drones, IoT), και ο ρόλος της στη βελτιστοποίηση της γεωργικής παραγωγής, τη μείωση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και την εξοικονόμηση πόρων. Η εργασία υπογραμμίζει τις δυνατότητες της ΓΑ να ευθυγραμμιστεί με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs), όπως η καταπολέμηση της πείνας, η διαχείριση υδάτων και η δράση για το κλίμα. Ωστόσο, η υιοθέτηση της ΓΑ στη Δυτική Ελλάδα παραμένει περιορισμένη λόγω οικονομικών εμποδίων, ελλείψεων τεχνικής υποστήριξης και ανισοτήτων στην πρόσβαση. Μέσα από την ανάλυση, προτείνονται παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν την ανάπτυξη υποδομών, τη χρηματοδότηση, και τη δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ώστε να υποστηριχθεί η διάδοση της ΓΑ. Επιπλέον, εντοπίζονται περιορισμοί στη βιβλιογραφία και προσδιορίζονται ευκαιρίες για μελλοντική έρευνα, όπως η συλλογή πρωτογενών δεδομένων και η ανάλυση της κοινωνικής διάστασης της υιοθέτησης της ΓΑ. Η εργασία καταλήγει πως η ΓΑ έχει τη δυνατότητα να μετασχηματίσει τη γεωργία σε έναν πιο βιώσιμο και αποδοτικό τομέα, εφόσον ξεπεραστούν τα εμπόδια που τη συνοδεύουν.

This study examines Precision Agriculture (PA) as a model for sustainable development, focusing on the technologies, challenges, and prospects associated with its implementation. Through a literature review, it analyzes the core principles of PA, such as the use of advanced technologies (GPS, drones, IoT), and its role in optimizing agricultural production, reducing environmental impact, and conserving resources. The study highlights the potential of PA to align with the Sustainable Development Goals (SDGs), including zero hunger, water management, and climate action. However, the adoption of PA in Western Greece remains limited due to economic barriers, lack of technical support, and inequalities in access. The analysis proposes interventions such as infrastructure development, financial support, and educational programs to promote the dissemination of PA. Furthermore, the study identifies limitations in existing literature and outlines opportunities for future research, such as collecting primary data and analyzing the social dimensions of PA adoption. The study concludes that PA has the potential to transform agriculture into a more sustainable and efficient sector, provided that the accompanying barriers are addressed effectively.