Maritime supply chains have a special place among factors driving global trade’s growth, facilitating around 90% of goods traded internationally. However though, due to the high complexity of the nodes that form the maritime supply networks, these systems are highly volatile to a wide range of risks, including operational inefficiencies, geopolitical tensions, environmental hazards, and technological vulnerabilities. The purpose of this study is to delve into the factors that trigger aforementioned risks and vulnerabilities and examine response strategies and good practices that enhance resilience within the maritime networks.

By thoroughly analyzing existing literature on theoretical and practical frameworks, the study examines historical developments and emerging challenges faced by maritime networks. Particular emphasis is given on disruptions such as the Suez Canal blockade and the COVID-19 pandemic, highlighting their effects on the maritime systems. Technological advancements, such as blockchain technology, are examined as transformative tools for enhancing transparency, adaptability, risk mitigation and finally resilience within maritime logistics.

This study is using a qualitative approach from case studies along with quantitative analyses to evaluate the effectiveness of resilience strategies, significant attention is being given to risk management frameworks, by presenting proactive and reactive strategies. These include diversifying supply chain routes, collaborative governance models, and advanced predictive analytics to mitigate risks.

In conclusion, the study observes the impacts of global disruptions in maritime supply chains under the prism of resilience and their ability to adapt, respond to and evolve to a better level of performance.

Η ναυτιλιακή εφοδιαστική αλυσίδα κατέχει ιδιαίτερη θέση μεταξύ των παραγόντων που συμβάλουν στην ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου, διευκολύνοντας περίπου το 90% των αγαθών που διακινούνται διεθνώς. Ωστόσο, λόγω της εγγενούς υψηλής πολυπλοκότητας που χαρακτηρίζει τα ναυτιλιακά δίκτυα εφοδιασμού, τα συστήματα αυτά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε ένα ευρύ φάσμα κινδύνων, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρησιακών δυσλειτουργιών, των γεωπολιτικών εντάσεων, των περιβαλλοντικών κινδύνων και των τεχνολογικών κινδύνων. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τους παράγοντες που προκαλούν τους προαναφερθέντες κινδύνους, καθώς και να εξετάσει στρατηγικές ανταπόκρισης και καλές πρακτικές που ενισχύουν την ανθεκτικότητα των ναυτιλιακών δικτύων.

Μέσα από διεξοδική ανάλυση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας σχετικά με θεωρητικά και πρακτικά πλαίσια, η μελέτη εξετάζει τις ιστορικές εξελίξεις και τις αναδυόμενες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα ναυτιλιακά δίκτυα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε διαταραχές, όπως ο αποκλεισμός της διώρυγας του Σουέζ και η πανδημία COVID-19, υπογραμμίζοντας τις επιπτώσεις τους στα ναυτιλιακά συστήματα. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, όπως η τεχνολογία του blockchain, εξετάζονται ως εργαλεία για την ενίσχυση της διαφάνειας, της προσαρμοστικότητας, της μείωσης κινδύνων και τελικά της ανθεκτικότητας στις ναυτιλιακές εφοδιαστικές διαδικασίες.

Η μελέτη χρησιμοποιεί ποιοτική ανάλυση μέσω περιπτωσιολογικών μελετών μαζί με ποσοτικές αναλύσεις για να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών ανθεκτικότητας. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο πλαίσιο γύρω από την διαχείριση των κινδύνων, παρουσιάζοντας προληπτικές και αντιδραστικές στρατηγικές. Οι στρατηγικές αυτές περιλαμβάνουν την διαφοροποίηση των δρομολογίων, τα μοντέλα συνεργατικής διακυβέρνησης και τις προσαρμοσμένες αναλυτικές προβλέψεις για τη μείωση των κινδύνων και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας.

Συμπερασματικά, η μελέτη παρατηρεί τις επιπτώσεις των παγκόσμιων διαταραχών στις ναυτιλιακές εφοδιαστικές αλυσίδες υπό το πρίσμα της ανθεκτικότητας και της ικανότητάς τους να προσαρμόζονται, να ανταποκρίνονται και να εξελίσσονται σε ένα καλύτερο και πιο αποτελεσματικό επίπεδο απόδοσης.