Η παρούσα εργασία εστιάζει στη φαινομενολογική κατανόηση του σώματος μέσα από το θεατρικό κείμενο Καθαροί Πια της Sarah Kane. Στόχος της εργασίας είναι να φωτίσει νέες πτυχές του θεατρικού κειμένου μακριά από το έντονο στοιχείο της βίας, προσφέροντας έτσι μια άλλη τροπικότητα ανάγνωσης και ανάλυσης του κειμένου, των κεντρικών χαρακτήρων, της ίδιας της συγγραφέα αλλά και του κοινού. Η ανάλυση των τριών βασικών χαρακτήρων του έργου αναδεικνύει το σώμα είτε ως σάρκα στην περίπτωση του Τίνκερ, είτε ως μια σύγκρουση μεταξύ παρόντος και συνηθισμένου σώματος στον Καρλ, ενώ μέσα από τον χαρακτήρα της Γκρέις αναδύεται η εκ(σ)τατικότητα του σώματος. Εκτός της πλοκής και των κεντρικών ζητημάτων που αναδύονται από το θεατρικό κείμενο, το ίδιο το κείμενο συγκροτεί ένα σώμα που εγείρεται προς τον αναγνώστη διανοίγοντας μια οντολογική διάσταση αν ο αναγνώστης καταφέρει να εμπειραθεί την «φυσική» γλώσσα και το ποιητικό στοιχείο του κειμένου. Το αυθύπαρκτο σώμα του κειμένου έρχεται σαν κραυγή διανοίγοντας άλλους ορίζοντες και άλλες τροπικότητες θέασης των πραγμάτων και του κόσμου. Το σώμα του αναγνώστη ταρακουνιέται και σοκάρεται ενώ μπορεί και να συν-κινείται με το κείμενο. Πολλοί αναγνώστες αποστρέφονται το κείμενο, όπως και την Κane, εμμένοντας στις πάγιες πεποιθήσεις και την πολιτική ορθότητα συνιστώντας έτσι ένα αναυθεντικό σώμα του κοινού. Κάποιοι άλλοι αναγνώστες, ως το αυθεντικό σώμα του κοινού, στέκονται στην ακινησία, και αφήνονται σε αυτό το γκρέμισμα κάθε βεβαιότητας και προκατανόησης για το σώμα, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο έναν κενό χώρο όπου διανοίγονται νέες δυνατότητες. 

This paper focuses on the phenomenological understanding of the body through Sarah Kane's theatrical play Cleansed. The aim of the paper is to shed light on new aspects of the play away from the intense element of violence, thus offering another path of reading and analysing the text, the main characters, the author herself and the audience. The analysis of the three main characters in the play highlights the body either as flesh in the case of Tinker, or as a conflict between the present and the habitual body in Carl, while through the character of Grace the body's spatiality emerges. Apart from the plot and the central issues that emerge from the theatrical play, the text itself constitutes a body that rises to the reader, opening up an ontological dimension if the reader manages to experience the "natural" language and the poetic element of the text. The self-existent body of the text comes as a cry opening up other horizons and other ways of seeing things and the world. The reader's body is shaken and shocked while it can also be moved. Many readers reject the text and Kane, adhering to fixed beliefs and political correctness, thus constituting an inauthentic body of the audience. Some other readers, constituting the authentic body of the audience, stand in stillness, and allow themselves to shatter every certainty and preconception of the body, thus creating a void where new possibilities open up.