Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση των χρόνιων προβλημάτων του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα, η ανάδειξη της έλλειψης  δημόσιας πολιτικής για την περιφερειακή ανάπτυξη του κλάδου και η κατάρτιση πρότασης για την δημιουργία ενός νέου οργανισμού σχετικά με  την συνολική διαχείριση του ελληνικού σύγχρονου χορού.

 Η πρωτοτυπία της παρούσας μελέτης έγκειται στη κατάρτιση πολιτικών ανάπτυξης, διαχείρισης και διοίκησης για τον κλάδο του σύγχρονου χορού ως σύνολο, προτείνοντας μέσα από  περιφερειακές πολιτικές ένα μοντέλο συνολικής ανάπτυξης του κλάδου και διεύρυνσης του κοινού. Ο σύγχρονος χορός, επίσης, σπάνια αποτελεί θέμα για πανεπιστημιακές έρευνες  στο πεδίο της διοίκησης και διαχείρισης στο σύνολό του και όχι μεμονωμένα κατά περίπτωση, όπως τα φεστιβάλ χορού.

 Στην εργασία ερευνούμε το περιβάλλον του σύγχρονου ελληνικού χορού και καταγράφουμε τα εγγενή προβλήματά του κλάδου. Αναλύοντας τις σύγχρονες θεωρίες περιφερειακής ανάπτυξης και κυρίως την θεωρία της «Δημιουργικής Πόλης», καθώς επίσης αναλύοντας καλές πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών, προτείνουμε την υιοθέτηση του γαλλικού μοντέλου ανάπτυξης, το οποίο και αναλύεται περαιτέρω στη παρούσα εργασία.

 Έχοντας μελετήσει δύο ελληνικά παραδείγματα, αυτό των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ και του Εθνικού Πολιτιστικού Δικτύου Πόλεων, καθώς επίσης συλλέγοντας πληροφορίες  από έρευνα ημι – δομημένων συνεντεύξεων εννέα εμπειρογνωμόνων του σύγχρονου χορού, καταλήγουμε στην παρουσίαση της πρότασής μας για την δημιουργία ενός νέου φορέα.

 Η πρόταση για το νέο φορέα, αν και αντλεί την έμπνευσή της από το γαλλικό Δίκτυο Χορογραφικών Κέντρων, είναι προσαρμοσμένη στην ελληνική πραγματικότητα βάσει των πληροφορίων και των στοιχείων της θεωρητικής έρευνας. Μέσα από τις έννοιες  του δικτύου, της προσβασιμότητας και βιώσιμης ανάπτυξης, παρουσιάζεται η πρότασή μας  για τα Περιφερειακά Κέντρα Χορού και το Δίκτυο Περιφερειακών Κέντρων Χορού

 The aim of the present study is to present the chronic problems of contemporary dance in Greece, to highlight the lack of public policy for regional development of the sector and to make a proposal for the creation of a new organization for the overall management of Greek contemporary dance.

 The originality of this study lies in creating development policies, management and administration policies for the contemporary for the overall development of the sector and audience development, through regional policies.

 In this paper we research and present the environment of contemporary Greek dance and document the inherent problems of the sector. By analyzing contemporary theories of regional development, especially the theory of the "Creative City" and also by analyzing good practices from other European countries, we propose the adoption of the French model of development. We also present two Greek examples of regional policies, the peripheral theater organizations (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.) and the National Cultural Network of Cities. We have contacted research of semi-structured interviews with nine experts in contemporary dance and we conclude with the presentation of our proposal for a new organization. The proposal, although drawing its inspiration from the French Network of Choreographic Centers, is adapted to the Greek reality based on the information and data from our research. We conclude with our proposal for the Regional Dance Centers and the Network of Regional Dance Centers, through the concepts of networking, accessibility and sustainable development.