Πασχαλίδης Γρηγόρης | Δοξανάκη Αναστασία | Γεώργιος Γκαντζιάς
Κέντρο Έρευνας-Μουσείο Τσιτσάνη | Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων Λάρισα Ελλάδα | Μουσείο Εθνικής Αντίστασης Λάρισα | Πολιτιστική Κληρονομιά | Επαναχρησιμοποίηση ιστορικών μνημείων | Μουσειακοί Χώροι
ΔΙΟΙΚΗΣΗ πΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ / ΔΠΜ 50
2
3
18
5 εικόνες
Η παρούσα διατριβή διερευνά την επανάχρηση ιστορικών μνημείων ως μουσειακών χώρων στη Θεσσαλία, εστιάζοντας σε τρεις χώρους: το Μουσείο Τσιτσάνη, το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων. Η μελέτη υπογραμμίζει την κρίσιμη σημασία της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς και εξετάζει πώς η προσαρμοστική επανάχρηση ιστορικών κτιρίων μπορεί να χρησιμεύσει ως βιώσιμη στρατηγική για τη διατήρησή και αξιοποίησή τους. Με τη μετατροπή αυτών των κτιρίων σε μουσεία, η έρευνα αναδεικνύει το διπλό όφελος της διαφύλαξης της κληρονομιάς και της διεύρυνσης της πρόσβασης του κοινού στον πολιτισμό.
Για το ερευνητικό σκέλος, η διπλωματική εργασία αξιοποιεί δύο είδη συνεντεύξεων: με το ευρύ κοινό και με τους διαχειριστές των υπό μελέτη μουσείων. Οι συνεντεύξεις με το κοινό αποσκοπούν στην εκτίμηση των αντιλήψεων και των εμπειριών των επισκεπτών, φωτίζοντας τον κοινωνικό αντίκτυπο και την εκπαιδευτική αξία αυτών των μουσείων. Οι συνεντεύξεις με τους διαχειριστές των μουσείων, από την άλλη, προσφέρουν πληροφορίες για τις επιχειρησιακές προκλήσεις και τις στρατηγικές εκτιμήσεις που σχετίζονται με τη μετατροπή των χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς σε μουσειακούς χώρους.
Μέσω αυτής της διπλής προσέγγισης, η μελέτη στοχεύει να παρουσιάσει μια διαφοροποιημένη άποψη για την επαναχρησιμοποίηση των ιστορικών μνημείων, δίνοντας έμφαση τόσο στην πολιτιστική τους σημασία όσο και στις πρακτικές τους επιπτώσεις. Τα ευρήματα συμβάλλουν στον ευρύτερο διάλογο για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και τη βιώσιμη χρήση των ιστορικών χώρων, προσφέροντας πολύτιμες εμπειρίες από παρόμοιες πρωτοβουλίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
This thesis explores the reuse of historical monuments as museum spaces in Thessaly, focusing on three significant sites: the Tsitsanis Museum, the Museum of National Resistance, and the Wheat and Flour Museum. The study underscores the critical importance of protecting cultural heritage and examines how the adaptive reuse of historical sites can serve as a viable strategy for their preservation. By transforming these monuments into museums, the research highlights the dual benefit of safeguarding heritage while enriching public access to history and culture.
To provide a comprehensive understanding, the thesis incorporates two types of interviews: one with the general public and another with the managers of the museums under study. The public interviews aim to gauge visitors' perceptions and experiences, shedding light on the societal impact and educational value of these museums. Conversely, interviews with museum managers offer insights into the operational challenges and strategic considerations involved in managing heritage sites as museum spaces.
Through this dual approach, the study aims to present a nuanced view of the reuse of historical monuments, emphasizing both their cultural significance and practical implications. The findings contribute to the broader discourse on heritage conservation and the sustainable use of historical sites, offering valuable lessons for similar initiatives globally.
