Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της επικοινωνιακής στρατηγικής του Μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας και του Μουσείου του Μάντσεστερ. Τα πανεπιστημιακά μουσεία είναι φορείς πολιτισμού, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας. Οι συλλογές που διαθέτουν χαρακτηρίζονται από δυναμικότητα και συμβάλλουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ωστόσο, τα μουσεία αυτά καλούνται να ανταγωνιστούν άλλους πολιτιστικούς οργανισμούς σε ένα περιβάλλον που συνεχώς μεταβάλλεται.

Το Μουσείο Επιστήμων και Τεχνολογίας εξετάστηκε μέσω της διεξαγωγής ποσοτικής και ποιοτικής έρευνας. Η ποσοτική μέθοδος αφορά την διεξαγωγή έρευνας κοινού με ερωτηματολόγια και η ποιοτική αφορά την διεξαγωγή συνεντεύξεων με τους ιθύνοντες του μουσείου. Για την εξέταση το Μουσείου του Μάντσεστερ πραγματοποιήθηκε έρευνα κοινού με ερωτηματολόγια.

Από την ανάλυση των ευρημάτων φαίνεται ότι και τα δυο μουσεία επιθυμούν να διευρύνουν το κοινό τους και εργάζονται πάνω σε αυτό. Η χρήση εντύπων, μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η διαφήμιση στα τοπικά μέσα αποτελούν μερικά από τα μέσα επικοινωνίας που χρησιμοποιούν. Ωστόσο, οι παράγοντες που προβληματίζουν είναι η έλλειψη προσωπικού, η έλλειψη πόρων και η έλλειψη ευέλικτου ωραρίου προκειμένου να προσεγγίσουν διαφορετικές κατηγορίες κοινού.

Τέλος, παρατηρείται ότι τα δυο αυτά μουσεία συμβάλλουν τα μέγιστα στην ανάδειξη της εικόνας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στα οποία ανήκουν. Προκειμένου, ωστόσο, να είναι ακόμα πιο αποτελεσματικά κρίνεται αναγκαία η ψηφιοποίησή τους και η ανάπτυξη ενός πιο στοχευμένου στρατηγικού σχεδιασμού σχετικά με την επικοινωνία.

This thesis deals with the issue of communication strategies of the Science & Technology Museum and the Manchester Museum. University museums are institutions of culture, education and entertainment. Their collections are characterized by dynamic and contribute to the educational process. However, these museums have to compete with other cultural organizations in a constantly changing environment.

The Science & Technology Museum was examined by conducting quantitative and qualitative research. The quantitative method involves conducting public research with questionnaires and the qualitative method involves conducting interviews with the managers of the museum. For the examination of the Manchester Museum, we conducted a public survey with questionnaires.

From the analysis of the findings, it appears that both museums wish to expand their audience and are working on it. The use of publications, social media, advertising in the local media are some of the means of communication they use. However, the problem factors are lack of staff, lack of resources and lack of flexible hours to reach different categories of audience.

Finally, it is observed that these two museums contribute the most to highlighting the image of university institutions to which they belong. However, to be even more effective, it is necessary to digitize them and develop a more targeted strategic planning regarding communication.