Η ελληνική οικονομική κρίση, που ξεκίνησε το 2009 και διήρκεσε έως το 2018, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες περιόδους στην πρόσφατη οικονομική ιστορία της Ελλάδας. Αυτή η κρίση δεν ήταν απλώς ένα οικονομικό φαινόμενο περιορισμένο σε αριθμούς και δείκτες, αλλά επηρέασε βαθιά το τραπεζικό σύστημα της χώρας, τις δημόσιες πολιτικές και την καθημερινή ζωή των πολιτών. Ο συνδυασμός της δημοσιονομικής κατάρρευσης, της αύξησης της ανεργίας, της μείωσης του βιοτικού επιπέδου και της κοινωνικής αναταραχής δημιούργησε ένα σύνθετο και πολυδιάστατο φαινόμενο που αξίζει να μελετηθεί σε βάθος.

Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει τις αλλαγές που επήλθαν στο τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της κρίσης και να αναλύσει τις κοινωνικές επιπτώσεις αυτής της δεκαετούς ύφεσης. Αρχικά, θα εξεταστούν οι διαρθρωτικές αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν στις ελληνικές τράπεζες, όπως η ανακεφαλαιοποίηση και η αναδιάρθρωση του χρέους. Στη συνέχεια, θα αναλυθεί πώς αυτές οι αλλαγές επηρέασαν τη λειτουργία των τραπεζών, την εμπιστοσύνη των καταθετών και την ικανότητα των τραπεζών να δανείζουν.

Επιπλέον, η μελέτη θα επικεντρωθεί στις κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης. Θα εξεταστεί ο αντίκτυπος της ανεργίας και της μείωσης των εισοδημάτων στα ελληνικά νοικοκυριά, η αύξηση της μετανάστευσης, ιδιαίτερα των νέων και εξειδικευμένων επαγγελματιών, και οι αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στις πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν και πώς αυτές επηρέασαν την κοινωνική συνοχή και τις αντιδράσεις των πολιτών.

Η παρούσα εργασία αποσκοπεί να παρέχει μια ολοκληρωμένη εικόνα της ελληνικής οικονομικής κρίσης και να αναδείξει τα διδάγματα που μπορούν να αντληθούν για την αποφυγή παρόμοιων κρίσεων στο μέλλον. Μέσα από την ανάλυση των οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων, ελπίζουμε να συμβάλλουμε στην κατανόηση των επιπτώσεων της κρίσης και να προτείνουμε τρόπους για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

The Greek economic crisis, which started in 2009 and lasted until 2018, is one of the most important periods in the recent economic history of Greece. This crisis was not just an economic phenomenon limited to numbers and indicators, but deeply affected the country's banking system, public policies, and the daily lives of citizens. The combination of fiscal collapse, rising unemployment, declining living standards, and social unrest created a complex and multidimensional phenomenon that deserves to be studied.

The purpose of this paper is to investigate the changes that occurred in the banking system of Greece during the crisis and to analyze the social effects of this ten-year recession. First, the structural changes and reforms imposed on Greek banks, such as recapitalization and debt restructuring, will be examined. It will then analyze how these changes affected the operation of banks, depositor confidence and banks' ability to lend.

In addition, the study will focus on the social impact of the crisis. The impact of unemployment and declining incomes on Greek households, increased immigration, especially of young and skilled professionals, and changes in living standards will be examined. Emphasis will be placed on the austerity policies that were imposed and how they affected social cohesion and the reactions of citizens.

This paper aims to provide a comprehensive picture of the Greek economic crisis and highlight the lessons that can be learned to avoid similar crises in the future. Through the analysis of economic and social data, we hope to contribute to the understanding of the effects of the crisis and to propose ways to strengthen the resilience of the Greek economy and society.