Η μετακίνηση των ανθρώπων από τόπο σε τόπο και το ταξίδι, μέσα στο πέρασμα των
χρόνων και των διαφορετικών ιστορικών περιόδων, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο
στον τρόπο διαμόρφωσης του σημερινού κόσμου. Πλέον, ο τουρισμός είναι στενά
συνδεδεμένος με την καθημερινότητα και τη ζωή του σύγχρονου ατόμου. Με δεδομένο,
ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής χαρακτηρίζεται από άγχος, στρες, εξαντλητικά ωράρια και
πλήθος υποχρεώσεων και απαιτήσεων, είναι απολύτως κατανοητή η ανάγκη του
ανθρώπου να ταξιδέψει, να έρθει σε επαφή με διαφορετικούς πολιτισμούς και
κουλτούρες, να αισθανθεί ελεύθερος, ξεκούραστος και κυρίως, να ξεφύγει από τη ρουτίνα
και την καθημερινότητα.
Προκειμένου όμως, να μπορέσει κανείς να απολαύσει τα οφέλη του τουρισμού θα πρέπει
να υφίσταται η έννοια της προσβασιμότητας σε αυτόν. Πιο συγκεκριμένα, ο Προσβάσιμος
Τουρισμός καλείται να διασφαλίσει ίση μεταχείριση μεταξύ όλων των δικαιούχων αυτού,
δίχως καμία διάκριση, περιορίζοντας από τη μία πλευρά, πιθανά εμπόδια και
αποκλεισμούς και από την άλλη, εξασφαλίζοντας την κοινωνική ένταξη των εν λόγω
ατόμων.
Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι να παρουσιαστεί η κατάσταση που επικρατεί σε
Ελλάδα και Ευρώπη, σχετικά με την προσβασιμότητα στον Τουρισμό. Μέσα από
βιβλιογραφική έρευνα, αρθρογραφική μελέτη και ανάλυση μελετάται το ισχύον θεσμικό
πλαίσιο, οι πρακτικές, καθώς και τα πιθανά εμπόδια, με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι
δικαιούχοι του Προσβάσιμου Τουρισμού, σε εθνικό και ευρωπαϊκό χώρο. Πιο
συγκεκριμένα, περιγράφονται όλοι ανεξαιρέτως, οι δικαιούχοι του Προσβάσιμου
Τουρισμού (δεν αφορά μόνο τα ΑμεΑ) και διερευνάται το ισχύον θεσμικό πλαίσιο σε
εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι ποικίλα. Οι δικαιούχοι του Προσβάσιμου
Τουρισμού έρχονται αντιμέτωποι με μια πολύπλοκη διαδικασία, κατά την οργάνωση και
υλοποίηση μιας νέας ταξιδιωτικής εμπειρίας, η οποία περιλαμβάνει συγκεκριμένα στάδια.
Ταυτόχρονα, η αύξηση της ζήτησης που παρατηρείται στον Προσβάσιμο Τουρισμό
απαιτεί από την τουριστική βιομηχανία την υιοθέτηση μιας σειράς μέτρων, ώστε να
ανταποκριθεί στις προκλήσεις και της ευκαιρίες του κλάδου. Επίσης, τα επίπεδα
προσβασιμότητας στην Ελλάδα είναι χαμηλά, σε σχέση με βόρειες χώρες της Ευρώπης, όπως αποδεικνύουν πρόσφατες μελέτες. Ως εκ τούτου, θα πρέπει η Ελλάδα να εντείνει τις
προσπάθειες της, προκειμένου να διασφαλίσει ίση πρόσβαση στον τουρισμό, μέσα από
συχνή επικαιροποίηση και αναθεώρηση των θεσπισμένων νομικών πλαισίων.

Throughout history, the movement of people from place to place has played a crucial role
in shaping the world we live in today. Tourism, in particular, has become deeply
intertwined with the lives of modern individuals. Given the fast-paced, stressful, and
demanding nature of contemporary lifestyles, it is understandable why people seek the
opportunity to travel, experience different cultures, and escape the monotony of daily
routines.
To fully reap the benefits of tourism, the concept of accessibility must be prioritized.
Accessible Tourism aims to guarantee equal treatment for all individuals, regardless of
their abilities or characteristics. This involves eliminating barriers and promoting social
inclusion for all.
This paper delves into the current state of Accessible Tourism in Greece and Europe.
Through extensive research, including literature review and analysis, it examines the
existing legal frameworks, practices, and potential obstacles faced by those seeking
accessible tourism experiences. The paper encompasses all individuals who fall under the
umbrella of Accessible Tourism, not just those with disabilities, and explores the relevant
legal frameworks at both national and European levels.
The findings reveal a complex process for individuals seeking accessible tourism
experiences, involving specific stages of planning and execution. The growing demand for
Accessible Tourism necessitates that the tourism industry adopt a range of measures to
address both the challenges and opportunities of this sector. Studies indicate that Greece's
accessibility levels lag behind those of northern European countries. Consequently, Greece
must intensify its efforts to ensure equal access to tourism by regularly updating and
revising its legal frameworks.