Μία κοινή συστηματική απασχόληση ορισμένων οργανισμών σε μια ανεπτυγμένη κοινωνία, είναι το κυκλικό ωράριο εργασίας. Μέσω αυτής της εκ περιτροπής εργασίας, αναλύεται ένα σύστημα εργασιακής οργάνωσης, στο οποίο ένας οργανισμός επεκτείνει τον χρόνο δράσης εργασίας, πέραν του σύνηθες 8ώρου ή 9ώρου, καθώς αποσκοπεί στην κάλυψη όλου του 24ώρου της ημέρας, εναλλάσσοντας διαφορετικές ομάδες εργαζομένων. Οι ιατρικές και παραϊατρικές εργασιακές δραστηριότητες (σαν πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης), ανήκουν στις εναλλασσόμενες αυτές ομάδες, καθώς οι ανάγκες φροντίδας δεν περιορίζονται στις πρωινές αποκλειστικά ώρες, αλλά επεκτείνονται στη διάρκεια όλης της ημέρας, σύμφωνα με την εξυπηρέτηση των αναγκών των ασθενών. Λόγω αυτών των δυσχερών, σκληρών και αντίξοων συνθηκών που εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους οι υπάλληλοι παροχών υγείας, ενδέχεται να περιορίζονται οι ικανότητές τους για ανάρρωση και ξεκούραση, έπειτα από τις πολύωρες και εναλλασσόμενες βάρδιες, με διάφορες συνέπειες βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Ορισμένες από αυτές μπορεί να είναι μειωμένη αποδοτικότητα στον εργασιακό τους χώρο, διαταραχές του ύπνου, η ψυχοσωματική τους υγεία, οι κοινωνικές τους δραστηριότητες, το διαπροσωπικό και οικογενειακό τους περιβάλλον, καθώς και οι στρεσσογόνες εργασιακές καταστάσεις.

Οι συνέπειες αυτές γίνονται αντιληπτές από το ίδιο το άτομο, από το οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά και από το εργασιακό επίσης, αφού οι μειωμένες αντιληπτικές ικανότητες και η μειωμένη ικανοποίηση του εργασιακού περιβάλλοντος, μπορούν να καταστούν επικίνδυνες τόσο για την υγεία, όσο και για την ίδια τη ζωή των ασθενών.

Ο στόχος της παρούσας ερευνητικής εργασίας, είναι η διερεύνηση των συνεπειών των κυκλικών ωραρίων εργασίας στις νοσηλευτικές ομάδες και η (κατά προσέγγιση) μέτρηση του επιπέδου στρες των υγειονομικών υπαλλήλων.

A common systematic employment of some organizations in a developed society is the circular working hours. Through this work rotation, a work organization system is analyzed, in which an organization extends the time work action, beyond the usual 8 or 9 hours, as it aims to cover the whole 24 hours of the day, alternating different groups of workers. Medical and paramedical work activities (such as healthcare providers), belong to these alternating groups, as the care needs are not limited only to the morning hours, but they are extended throughout the day, according to the service of the patients’ needs. Due to these difficult, harsh and adverse conditions in which healthcare workers perform their duties, their abilities to recover and rest after long hours and rotating shifts may be limited, with various consequences in a short or a long term. Some of these may be reduced efficiency in their workplace, sleep disorders, their psychosomatic health, their social activities, their interpersonal and family environment, as well as stressful work situations.

These consequences are perceived by the person himself, by his family environment, but also by his working place, since the reduced perceptual abilities and the reduced satisfaction of the working environment can become dangerous, both for health and for the patients’ lives themselves.

The purpose of this research, is to investigate the consequences of circular working hours in nursing teams and to measure (approximately) the stress level of healthcare workers.