Στον σημερινό κόσμο, η αλληλεπίδραση μεταξύ διαφορετικών τεχνολογιών απαιτεί την δημιουργία των προτύπων που είναι ζωτικής σημασίας για την καινοτομία και την τεχνολογική ανάπτυξη. Πολλές σημερινές τεχνολογικές λύσεις αποτελούνται από επιμέρους εφευρέσεις που αλληλοσυμπληρώνονται ως δομικοί λίθοι μιας τεχνολογίας – προτύπου που επιτρέπει την διαλειτουργικότητα και απλοποιούν την παραγωγή σύνθετων τεχνολογικών προϊόντων όπως τα κινητά τηλέφωνα. Προκειμένου ο νομοθέτης να διευκολύνει την ανάπτυξη των προτύπων και να δώσει κίνητρα στους εφευρέτες να εντάξουν τις εφευρέσεις τους σε αυτά, έχει θεσπίσει το θεσμό του ουσιώδους για ένα πρότυπο Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας, τα οποία διεθνείς οργανισμοί τα διαχειρίζονται, και επιτρέπουν πρόσβαση στην χρήση των τεχνολογιών αυτών με δίκαιο αντίτιμο.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιο είναι το δίκαιο αυτό αντίτιμο, είναι ένα για όλες τις χώρες ή διαφοροποιείται και ποιος το αποφασίζει. Επίσης τι γίνεται αν ο κάτοχος ενός ουσιώδους ΔΕ διαφωνεί ως προς το ύψος του δίκαιου αντιτίμου που θα απαιτήσει, με τον φορέα υλοποίησης του που θα πληρώσει για να έχει την άδεια χρήσης αυτού. Η νομοθεσία έχει σαφής διαδικασίες στην περίπτωση παράνομης αντιγραφής μιας προστατευμένης με ΔΕ τεχνολογίας όπως δικαστική αποζημίωση και διακοπής της παράβασης αλλά στην περίπτωση ενός ουσιώδους ΔΕ τα πράγματα διαφέρουν. Από την μια τα ουσιώδη διπλώματα ευρεσιτεχνίας αποτελούν μια ισχυρή μορφή μονοπωλίου αφού δίνουν στον κάτοχο τους την δύναμη να κάνουν κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης δεδομένου ότι δεν υπάρχει εναλλακτική για την χρήση των τεχνολογιών του προτύπου. Αυτό όμως δεν είναι επιτρεπτό από τους κανόνες της ΕΕ. Από την άλλη δεν μπορεί να επιτρέπεται η παράνομη χρήση της προστατευμένης τεχνολογίας χωρίς συνέπειες για τον μη εξουσιοδοτημένο φορέα υλοποίησης. Έτσι η εργασία εστιάζει σε πρόσφατη καίρια νομολογία που αναδεικνύει το θέμα καικαθορίζει τους όρους αδειοδότησης αυτών των τεχνολογιών. Παράλληλα η εργασία αναφέρεται στην χρήση ως μηχανισμού προστασίας των εμπορικών μυστικών και πως αυτά συγκρίνονται με την προστασία μέσω ουσιωδών ΔΕ. Το αποτέλεσμα είναι ότι υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις η κατοχύρωση και εγγραφή ουσιώδους ΔΕ είναι πολύ περισσότερο συμφέρον από ότι η προστασία ως εμπορικό μυστικό.

Τέλος η εργασία εστιάζει κριτικά στις πρόσφατες πρωτοβουλίες της ΕΕ για τα ουσιώδη ΔΕ και αναδεικνύει πιθανά προβλήματα που θα δημιουργηθούν από την εφαρμογή τους ενώ αντιπροτείνει την χρήση του UPC (Unified Patent Court) ως βασικό φορέα που θα μπορούσε να δημιουργήσει νομική βεβαιότητα για το συγκεκριμένο θέμα στην ΕΕ.

In today's world, the interaction between different technologies requires the creation of standards that are vital for innovation and technological development. Many of today's technological solutions consist of individual inventions that complement each other as building blocks of a technology – a standard that enables interoperability and simplifies the production of complex technological products such as mobile phones. In order to facilitate the development of standards and provide incentives for inventors to incorporate their inventions in them, the legislator has established the concept of an essential patent for a standard, which international organizations administer, and allow access to the use of these technologies for a fair price.

The question that arises is what is this fair price, is it one for all countries or does it vary and who decides it. Also, what happens if the owner of an essential patent disagrees about the amount of the fair price he will demand, with the implementer of the IP who will pay to have the license to use it.

The legislation has clear procedures in the case of illegal copying of a patented technology, such as judicial damages and termination of the infringement, but in the case of an essential patent the situation is different. On the one hand, essential patents are a powerful form of monopoly, since they give their holder the power to
6
abuse a dominant position, since there is no alternative to the technologies of the standard. But this is not allowed by EU rules. On the other hand, illegal use of protected technology cannot be allowed without consequences for the unauthorized implementer. Thus, this study focuses on recent case law that highlights the issue and determines the licensing terms of these technologies. At the same time, this study addresses the use of trade secrets, as a mechanism of protection, and how this compares to the protection through essential patents. The result is that, under the right conditions, patenting and registering essential IP is much more advantageous than protection as a trade secret.

Finally, this study focuses critically on recent EU initiatives on essential patents and highlights potential problems that will be created by their implementation, while proposing the use of the UPC (Unified Patent Court) as a key body that could create legal certainty on this issue in the EU.