Ο πολιτισμός είναι το θεμέλιο της ανθρώπινης κοινωνίας και ο πλούτος της ανθρώπινης εμπειρίας. Αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα για τη διαμόρφωση και διατήρηση της ξεχωριστής και ιδιαίτερης ταυτότητας της κάθε κοινότητας, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την προαγωγή της δημιουργικότητας και της καινοτομίας, συνεισφέροντας ουσιαστικά στην ανθρώπινη, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Η πολιτιστική πολιτική αναδεικνύεται ως το κρισιμότερο μέσο για τη διαμόρφωση του πολιτιστικού τοπίου μιας κοινωνίας και την προώθηση του πολιτισμού ως πηγής πλούτου και καινοτομίας. Από την άλλη πλευρά, η δημόσια διοίκηση είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή και την υλοποίηση των πολιτικών και των προγραμμάτων που σχετίζονται με τον πολιτισμό. Η πολιτική για τον πολιτισμό και η αποτελεσματική διαχείρισή της από τη δημόσια διοίκηση διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση του πολιτιστικού τομέα.

Με την παρούσα εργασία μελετάται και αναλύεται η έννοια της πολιτιστικής πολιτικής και κυρίως η κρατική πολιτιστική πολιτική και διοίκηση. Αναλύονται οι λόγοι της κρατικής παρέμβασης στον πολιτισμό, ο προγραμματισμός και η χάραξη της πολιτιστικής πολιτικής. Γίνεται αναφορά στους παράγοντες που καθορίζουν την διαμόρφωση της πολιτιστικής πολιτικής, στους σκοπούς και τα μέσα, καθώς και στα συστήματα πολιτιστικής διοίκησης, με επίκεντρο την κρατική πολιτιστική πολιτική. Η εργασία βασικά αναλύει την ελληνική κρατική πολιτιστική πολιτική και τη σχέση της με τη δημόσια διοίκηση, εξετάζοντας το Υπουργείο Πολιτισμού, ως του βασικότερου κεντρικού φορέα για την διαμόρφωση της εθνικής πολιτιστικής πολιτικής στην χώρα μας. Εστιάζοντας στο Υπουργείο Πολιτισμού γίνεται λεπτομερής αποτύπωση και ανάλυση της δομής, της οργάνωσης και της λειτουργίας του, καθώς και των πεδίων παρέμβασης στον πολιτιστικό τομέα. Επίσης παρουσιάζονται οι τομείς δραστηριοποίησής του με τις αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων, οι στόχοι που έχουν τεθεί για το 2024, οι πηγές χρηματοδότησης, ο προϋπολογισμός και οι κατηγορίες εξόδων. Μέσω αυτής της προσέγγισης, η εργασία στο τέλος παρουσιάζει ένα μικρό πλαίσιο ενεργειών και προτάσεων που θα βοηθούσαν στη βελτίωση της λειτουργίας και της αποδοτικότητας των υπηρεσιών του Υπουργείου και γενικότερα στη βελτίωση της διαχείρισης του πολιτισμού από τη δημόσια διοίκηση.

Culture is the foundation of the society and the source of human experience. For that reason, it plays a major role in the forming and preserving the unique identity of each community, strengthening social cohesion and promoting creativity and innovation. In other words, culture is the means to achieve substantial human, social and economic development. Cultural policy is the most critical means for shaping the cultural landscape of a society and promoting culture as a source of wealth and innovation. Additionally, public administration takes responsibility for the right implementation of specific policies and programs related to culture. Thus, the effective management of cultural policy by the public administration plays a fundamental role in forming the cultural sector of a country.

This Master Thesis studies and analyzes the meaning of cultural policy through the prism of public cultural administration. Furthermore, great attention is paid to the scale of state intervention in culture as well as the cultural policy-making. Apart from all the above, special reference is made to the factors that determine the formation of cultural policy, the aims and means as well as the systems of cultural administration with focus on the state of cultural policy. More specifically, this paper analyzes the Greek state cultural policy and its relationship with the public administration by examining the Ministry of Culture, as the main sector with the authority to form national cultural policy in Greece. By focusing on the Ministry of Culture, a detailed description and analysis is made concerning the structure, the organization and the operation of it as well as the amount of its intervention in the field of culture. Additionally, the fields of action of the Ministry are also presented, along with the responsibilities of each department, the goals set for 2024, the funding sources, the annual budget and the various categories of expenses. Through this approach, the paper at hand presents specific actions and proposals that could possibly be helpful in improving the operation and the efficiency of the Ministry’s services. Consequently, this can lead to the improvement of cultural administration as well.