Η πανδημία του Covid το 2020 έφερε στο προσκήνιο την εξ΄αποστάσεως εργασία που μέχρι πρότινος δεν διαδραμάτιζε πρωτεύοντα ρόλο στα εργασιακά μοντέλα. Η φυσική παρουσία των εργαζομένων στις εγκαταστάσεις του φορέα αντικαταστάθηκε από την τηλεργασία για τις εταιρίες που παρείχαν υπηρεσίες και προϊόντα λογισμικού. Αρχικά προκλήθηκε αναστάτωση από την ξαφνική υιοθέτηση νέων διαδικασιών και εφαρμογών αλλά μετά από δύο χρόνια μεταβατικών σταδίων επικράτησε ομαλότητα. Πλέον η φυσική παρουσία στο γραφείο δεν είναι η μόνη επιλογή. Η ύπαρξη ενός μοντέλου που συνδυάζει την φυσική παρουσία και την εξ’αποστάσεως εργασία, το οποίο έχει ονομαστεί υβριδικό, κερδίζει όλο και πιο πολύ έδαφος μεταξύ των επιλογών των εργαζομένων όσο και των οργανισμών.

Στη παρούσα εργασία πραγματοποιείται  μια συγκριτική μελέτη μεταξύ των μοντέλων: δια ζώσης, απομακρυσμένου και υβριδικού. Διερευνάται  η επίδραση των μοντέλων εργασίας στην εργασιακή ικανοποίηση, την παραγωγικότητα των εργαζομένων, τον μηχανισμό ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, την ψυχική και σωματική ευεξία, καθώς και την οργανωτική δέσμευση. Τονίζονται τα προτερήματα και τα ελαττώματα που διακρίνουν οι εργαζόμενοι έχοντας υποστηρίξει κάθε ένα από τα τρία είδη εργασίας.

Από την  έρευνα που πραγματοποίηθηκε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι σε γενικές γραμμές το υβριδικό μοντέλο εργασίας ανέδειξε τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της συγκέντρωσης των εργαζομένων. Οι υπάλληλοι νιώθουν ικανοποίηση και ενθουσιασμό για την εργασίας τους. Ισορροπούν μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής , απελευθερώνοντας χρόνο για προσωπικές και οικογενειακές δραστηριότητες και δίνεται η δυνατότητα  αντιμετώπισης των υποχρεώσεών τους με μεγαλύτερη ευκολία. Βελτιώνει την ψυχική και σωματική υγεία μετριάζοντας το εργασιακό άγχος  Κατά πλειοψηφία τα αποτελέσματα της έρευνας για την οργανωτική δέσμευση είναι θετικά υποστηρίζοντας τη πίστη στην εταιρία και την θέληση για μακροχρόνια επαγγελματική σχέση δηλώντας την ύπαρξη άλλων σημαντικών παραγόντων που επηρρέαζουν τις πεποιθήσεις των εργαζομένων παράλληλα νιώθουν συνδεδεμένοι με τους στόχους και τις αξίες της εταιρίας αν και υπάρχει χώρος για βελτίωση.

Covid pandemic brought into surface the remote work model which has not been developed enough to play a significant role among the work models. On site job was replaced by remote work for services and software solution enterprises. The new procedures and applications used caused disruption at first but after two long years of transitions firms succeeded to get back on track. The on-premises daily work was not the only choice. The hybrid work model which combines the one site and remote work could be one promising choice for employees and firms.

On this paper a comparative study of on site, remote, and hybrid work model was performed using statistical methods. The scope of this study is to investigate the effect of the three mentioned work models on productivity, work satisfaction, and organizational structure. Explore the results on physical and mental wellness and the balance of professional and personal life. Furthermore, the advantages and disadvantages of each work model are discussed through the employees’ research answers.

Summarizing the results, we can conclude that hybrid environment increases productivity and concentration upon daily tasks. Work satisfaction is prominent and enthusiasm for the activities has been developed. Moreover, there is evidence that hybrid work model helps the balance of professional and personal life releasing time to be consumed on personal and family activities facilitating other commitments. Empowers the wellness of the employes mitigating the work-related stress. Enables the organizational structure, supports the employee loyalty and long-term working relationships even though is not the only factor affecting the believes of workforce. Demonstrates that people are still connected to their organization’s goals and values having room for improvement.