Εισαγωγή: Το νοσηλευτικό προσωπικό αποτελώντας τη μεγαλύτερη υγειονομική ομάδα περίθαλψης και φροντίδας καλείται καθημερινά να αντιμετωπίσει τις απαιτητικές και επιφορτισμένες συνθήκες εργασίας του τομέα υπηρεσιών υγείας. Ο βαρύς φόρτος εργασίας και οι επίπονες εργασιακές συνθήκες αποτελούν παράγοντες που οδηγούν στην επαγγελματική εξουθένωση του καθώς και στη μειωμένη εργασιακή ικανοποίηση και αποδοτικότητα του. Το αίσθημα της εργασιακής ικανοποίησης και της επαγγελματικής εξουθένωσης των νοσηλευτών επηρεάζει την ποιότητα της νοσηλευτικής φροντίδας. Το νοσηλευτικό επάγγελμα αποτελεί ένα από τα πιο στρεσογόνα επαγγέλματα και οι δύο εργασιακές παράμετροι πρέπει να αξιολογούνται από τις διοικήσεις για την διαφύλαξη της ψυχικής και σωματικής υγείας των νοσηλευτών και κατ’ επέκταση για τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας. Σκοπός: Η εργασία είχε ως στόχο να μελετήσει και να αξιολογήσει τη σχέση μεταξύ εργασιακής ικανοποίησης και επαγγελματικής εξουθένωσης, στην περίπτωση των νοσηλευτών που απασχολούνται σε οργανισμούς του κλάδου υγείας στην Ελλάδα και συγκεκριμένα των νοσηλευτών του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. Ειδικότερα, η εργασία επιδίωξε να διερευνήσει τα επίπεδα εργασιακής ικανοποίησης και επαγγελματικής εξουθένωσης των νοσηλευτών, όπως και να εξετάσει το βαθμό στον οποίο αφενός υφίσταται στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ των προαναφερόμενων δύο μεταβλητών, αφετέρου να προσδιορίσει τους παράγοντες που επηρεάζουν τα επίπεδα των προαναφερόμενων δύο μεταβλητών. Υλικό και Μέθοδος: Στη συγκεκριμένη μελέτη αρχικά διενεργήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση των εννοιών της εργασιακής ικανοποίησης και της επαγγελματικής εξουθένωσης. Για τους σκοπούς της εργασίας, πραγματοποιήθηκε έρευνα μεταξύ ενός δείγματος 165 νοσηλευτών του ΠΓΝΑ, μέσω της διανομής δομημένου ερωτηματολογίου. Το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε το δημογραφικό ερωτηματολόγιο, την Ελληνική μετάφραση του εργαλείου Job Satisfaction Survey, για την εκτίμηση του βαθμού της εργασιακής ικανοποίησης και την Ελληνική μετάφραση του εργαλείου Copenhagen Burnout Inventory, για την αξιολόγηση του επιπέδου επαγγελματικής εξουθένωσης των ερωτώμενων. Πρόκειται για μια συγχρονική μελέτη. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με τη χρήση του προγράμματος IBM SPSS®, version 28 (IBM Corp. in Armonk, NY). Αποτελέσματα: Συνολικά, οι νοσηλευτές αποτύπωσαν δυσαρέσκεια από το εργασιακό περιβάλλον (94,24, SD=20.38), με τις πιο υψηλές κατηγορίες εργασιακής ικανοποίησης τη σχέση με τους συναδέλφους (9.11, SD=3.22) και την ικανοποίηση από τους προϊσταμένους (17,63, SD=4.5) και πιο χαμηλές κατηγορίες την ικανοποίηση από τις αμοιβές (6,83, SD=3.08) και τις πρόσθετες παροχές (7.26, SD=3.02).  Το επίπεδο εργασιακής εξουθένωσης αξιολογήθηκε ως μέτριο (66,80, SD=16.29). Το φύλο, η ηλικία, το εκπαιδευτικό επίπεδο, τα συνολικά χρόνια προϋπηρεσίας και η ιδιότητα στον φορέα επηρέασαν τις απαντήσεις του προσωπικού στις διάφορες κατηγορίες της επαγγελματικής ικανοποίησης (όλα τα p<0.05), ενώ βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ των κατηγοριών του ερωτηματολογίου. Το φύλο και η ηλικία είναι οι δύο παράμετροι που επηρέασαν την εργασιακή εξουθένωση (όλα τα p<0.05), ενώ οι τρεις κατηγορίες του ερωτηματολογίου παρουσιάζουν σημαντική σχέση μεταξύ  τους (όλα τα p<0.001).  Η εργασιακή ικανοποίηση και η εξουθένωση έχουν μεταξύ τους μία αντιστρόφως ανάλογη σχέση με τις κατηγορίες που αφορούν τις αμοιβές, τις ευκαιρίες ανέλιξης, τις πρόσθετες παροχές, την αναγνώριση, τις εργασιακές συνθήκες, τους συναδέλφους, το αντικείμενο εργασίας, την επικοινωνία να επηρεάζουν τις απαντήσεις των νοσηλευτών (όλα τα p<0.001). Συμπεράσματα: Καθώς οι περισσότεροι νοσηλευτές ανέφεραν χαμηλή εργασιακή ικανοποίηση και μέτρια ποσοστά επαγγελματικής εξουθένωσης, οι διοικήσεις των νοσοκομείων, οι διευθύνσεις νοσηλευτικών υπηρεσιών και οι πολιτικοί φορείς της χώρας πρέπει να εξετάσουν τα κατάλληλα μέτρα για τη βελτίωση αυτών των παραγόντων, βελτιστοποιώντας τις υπηρεσίες υγείας.

Introduction: The nursing staff, the largest healthcare unit, is called upon daily to face the health services sector's demanding and burdened working conditions. The heavy workload and gruelling working conditions are substantial factors that lead to burnout and reduced job satisfaction and efficiency. Nurses' sense of job satisfaction and burnout affect the quality of nursing care. Nursing is one of the most stressful professions, and both work parameters must be evaluated by the administrators to safeguard nurses' mental and physical health and, by extension, improve health services. Aim: The thesis aimed to study and evaluate the relationship between job satisfaction and job burnout in the case of nurses working in organisations of the Greek health sector and specifically among nurses working in the University General Hospital of Alexandroupolis. In more detail, the thesis attempted to investigate the levels of job satisfaction and job burnout of nurses, as well as to examine the extent to which, on one hand, the statistically significant relationship between the above-mentioned two variables, on the other hand, to determine the factors that influence the levels of the above-mentioned variables. Material and Method: In this particular study, there was an initial conduction of a literature review of the concepts of job satisfaction and burnout. For the thesis, research was conducted among a sample of 165 nurses working in the University General Hospital of Alexandroupolis through the distribution of a structured questionnaire. The questionnaire consisted of the demographic questionnaire, the Job Satisfaction Survey, translated into Greek to assess the degree of job satisfaction, and the Copenhagen Burnout Inventory, translated into Greek and measuring nursing staff’s burnout levels. This is a cross-sectional study. Data were analyzed using IBM SPSS®, version 28 (IBM Corp. in Armonk, NY). Results: Overall, nurses expressed dissatisfaction with the work environment (94.24, SD=20.38), with the highest categories of job satisfaction being the relationship with colleagues (9.11, SD=3.22) and satisfaction with supervisors (17, 63, SD=4.5) and lower categories satisfaction with pay (6.83, SD=3.08) and additional benefits (7.26, SD=3.02). The level of job burnout was assessed as moderate (66.80, SD=16.29). Gender, age, educational level, total years of service and status in the institution influenced the staff's responses in the various categories of job satisfaction (all p<0.05). At the same time, a significant correlation was found between the questionnaire categories. Gender and age are the two parameters that affected work burnout (all p<0.05), while the three categories of the questionnaire show a significant relationship between them (all p<0.001). Job satisfaction and burnout have an inversely proportional relationship with the categories related to pay, advancement opportunities, additional benefits, recognition, working conditions, colleagues, work scope, and communication influencing nurses' responses (all p<0.001). Conclusions: As most nurses reported low job satisfaction and moderate rates of burnout, hospital administrations, directorates of nursing services, and political bodies of the country should consider appropriate measures to improve these factors and optimise health services.