Θεωρητικό υπόβαθρο: Η ποιότητα της επαγγελματικής ζωής είναι αλληλένδετη με την συνολική ποιότητα ζωής, με το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό να εμφανίζει ιδιαιτερότητες, καθώς εκτίθεται στην οδύνη των ασθενών που φροντίζει. Αυτό έχει μείζονες επιδράσεις στο ίδιο το προσωπικό, στους ασθενείς, στα νοσηλευτικά ιδρύματα και στο σύστημα υγείας, ενώ η υγειονομική κρίση της πανδημίας SARS-COV-2 δημιούργησε νέες προκλήσεις. Σκοπός: Η διερεύνηση της ποιότητας επαγγελματικής ζωής του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, κατά την περίοδο μετά το πέρας της έκτακτης ανάγκης, λόγω της πανδημίας Covid-19. Υλικό-Μέθοδος: Πρόκειται για μία συγχρονική μελέτη (cross-sectional). Για την συλλογή του δείγματος, 150 γιατρών και νοσηλευτών του Γ.Ν.Α. “Ο Ευαγγελισμός”, χρησιμοποιήθηκε η δειγματοληψία ευκολίας. Εργαλείο αποτέλεσε ένα ανώνυμο ερωτηματολόγιο, που περιείχε ερωτήσεις δημογραφικού χαρακτήρα και την Ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου ProQOL 5. Έγινε στατιστική ανάλυση με το SPSS (v.23.0). Αποτελέσματα: Οι περισσότεροι συμμετέχοντες είχαν μέτρια (79.34%) και υψηλά (16%) επίπεδα ικανοποίησης συμπόνιας (95.34%) και μέτρια επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης (84.67%) και δευτερογενούς τραυματικού άγχους (60.67%). Η επαγγελματική εξουθένωση είχε στατιστικά σημαντική θετική και αρνητική συσχέτιση με το δευτερογενές τραυματικό άγχος και την ικανοποίηση συμπόνιας αντίστοιχα. Οι γυναίκες είχαν υψηλότερα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης και δευτερογενούς τραυματικού άγχους. Η μόνιμη σχέση εργασίας και η γονική ιδιότητα σήμαιναν και υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης συμπόνιας, ενώ το να μην είναι κανείς γονέας σχετίστηκε με υψηλότερα επίπεδα δευτερογενούς τραυματικού άγχους. Δεν εντοπίστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς τις υπόλοιπες μεταβλητές. Συμπεράσματα: Τα επίπεδα της ποιότητας επαγγελματικής ζωής του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού είναι μέτρια, όμως παρά τις δυσκολίες, οι γιατροί και οι νοσηλευτές ικανοποιούνται από την φροντίδα που παρέχουν στους ασθενείς. Κρίνεται σημαντικό όλοι οι εμπλεκόμενοι να κατανοήσουν τις εκτεταμένες αλληλεπιδράσεις της ποιότητας επαγγελματικής ζωής και να αναπτύξουν μεθόδους πρόληψης, διάγνωσης και αντιμετώπισης των προβλημάτων σε επίπεδο ατόμων και οργανισμών.
Background: The professional quality of life is interrelated with the overall quality of life. Doctors and nurses in particular are being exposed to the suffering of patients they care for. This has major effects on the staff themselves, patients, hospitals and the health system, while the health crisis of the SARS-COV-2 pandemic has created new challenges. Objective: Investigating the professional quality of life among medical and nursing staff during the post-emergency period due to the Covid-19 pandemic. Methods: This is a cross-sectional study and convenience sampling was used. A total of 150 doctors and nurses of Athens Evangelismos General Hospital participated in the survey. An anonymous questionnaire, which included demographic questions and the Greek version of the ProQOL 5 questionnaire, was used. Statistical analysis was done with SPSS (v.23.0). Results: Most of the participants showed moderate (79.34%) and high (16%) levels of compassion satisfaction (95.34%) and moderate levels of burnout (84.67%) and secondary traumatic stress (60.67%). Burnout had a statistically significant positive and negative correlation with secondary traumatic stress and compassion satisfaction respectively. Women experienced higher levels of burnout and secondary traumatic stress. Permanent employment and being a parent also meant higher levels of compassion satisfaction, while not being a parent was associated with higher levels of secondary traumatic stress. No statistically significant differences were found regarding the remaining variables. Conclusion: The levels of professional quality of life among doctors and nurses are moderate, but despite the difficulties, they are satisfied with the care they provide to patients. It is important that all stakeholders understand the vast interplays of professional quality of life and develop methods to prevent, diagnose and address problems at individual and organizational level.
